روزنامه سازندگی، ارگان اصلاحطلب افراطی وابسته به کارگزاران سازندگی، علت استعفا (اخراج) عبدالملکی را این موارد میداند:
۱- افزایش دستمزد کارگران و بازنشستگان
۲- اعتقاد به اثربخش نبودن سرمایهگذاری خارجی در توسعه ایران.
آیا دولت محترم هم همین اعتقاد را داشته که عبدالملکی را استعفا داده است؟
تلقی من این است که دولت محترم البته گرفتار این آدرس غلط بوده و هست. مجلس محترم البته آدرسهای غلط بیشتری در این زمینه دارد.
اما
به اعتقاد من، شخص رئیس جمهور، تحت فشار رسانههای لیبرال و نیز بعضی از اعضای دولت، که سیاستهای اجرا شده در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را متناقض با سیاستهای طرح تحول اقتصادی و بودجه ریزی ۱۴۰۱ که اتفاقا هر دو مبتنی بر ستونهای اقتصاد لیبرال بنا شده اند میدانستند، مخیر شد که میان عبدالملکی و آن طیف که اتفاقا پرقدرت هم هستند انتخاب کند و نتیجه این شد.
طبعا این فرایند در مراحل بعد با تلاش برای حذف سایر اعضای انقلابی کابینه ادامه خواهد یافت تا جایی که دولت به طور کاملا یک دست بتواند سیاستهای تعدیل اقتصادی را اجرایی کند.
دانستن این که آیا رئیس جمهور تصمیم می گیرد این فرایند را تغییر دهد یا خیر، نیازمند زمان است. اما روند سیاستگذاری از ابتدای دولت تا به امروز، انتخاب های آینده رئیس جمهور را بر همان ریل سابق نشان میدهد.
مگر آنکه:
جریان انقلابی عدالتطلب که با سیاستهای تعدیل اقتصادی مخالف است بتواند فضای روانی در عرصه سیاستگذاری را از یکصدایی خارج کند و بدنه انقلابی حاضر در دولت را تقویت کند.
☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi