متن خلاصه گفتگوی لایو بنده با مجموعه #به_فکر_باشیم در موضوع حکمرانی اقتصادی در مواجهه با پدیده کرونا قسمت چهارم ... من گفتم همه ی افت شاخص های اقتصادی از روزی رخ داد که آقای جهان پور اعلام کرده اند که در ایران کرونا آمده است. نکاتی دارم نسبت یه این ماجرایی که رخ داده است توسط آقایان و به نظرم باید خیلی جدی تر بررسی شود. ما در اقتصاد می گوییم این انتظارات است که همه متغیر ها را رقم می زند. چطور انتظارات رها در درست چند پزشک است؟! اینها چند واحد خرد و کلان بین الملل گذرانده اند که همه مقدرات کشور را دارند رقم می زنند؟ من خواهشم از روز اول این بوده است بارها نوشتم آن هم این است که اینها باید سکان بحران کرونا را به دست مجموعه ای متشکل از اعم از پزشکان، اقتصاددان ها، سیاستمداران، مسئولین امنیتی کشور و مسئولین مختلف حوزه سیاست گذاری کشور قرار دهند. در این فضا ولی هرچه الان شما پیچ رسانه را باز می کنی فقط کرونا پزشکی است. بوریس جانسون آمد اعلام کرد که پزشکان ما می گویند تعطیلی مضرتر است به حال سلامت تا عدم تعطیلی بالاخره یک کشور اینطور دارد عمل می کند ترکیه هیچ کدام از آمار را منتشر نمی کند بعضی از کشور ها هستند در نظام رسانه ای اعلام کرونا دارند دقت های جدی به خرج می دهند جوانب مختلف آن را می بینند. من این سوالات جدی را دارم که آقایان باید به آن جواب بدهند اقتصاد ما الان دست چه کسی است دقیقا در شرایط بحرانی البته پیشنهاد هایی هم دارم من قائل هستم که این شرایطی هم که با آن مواجه شدیم می تواند یک فرصت خوبی هم برای اقتصاد ما باشد. ما از دهه هفتاد شروع کردیم نظام درمان خودمان را به شدت خصوصی سازی کردیم یعنی بیمارستان های خیریه ما هم شبه خصوصی شده اند بعضی بیمارستان های دولتی ما هم خصوصی شده اند رشد بخش درمان اساسا در بخش خصوصی شکل گرفت نتیجه شده است اینکه یک بخش دولتی بسیار لاغر که الان وجود دارد در فضای درمان کشور و اصلا کشش پاسخگویی به مسائل درمان کرونا را ندارد در یک شهری مثل قم دو بیمارستان در تهران سه چهارتا بیمارستان در شیراز یکی دو بیمارستان در حالیکه هرکدام از این شهرها ده‌ها بیمارستان دارد که اصلا در خدمت این بخران نیستند. این بهترین فرصت هست برای اینکه این بخش خصوصی به مجموعه دولتی اضافه بشود. بخشی که با رانت شدید قانون گذاری ما از دهه هفتاد تا الان شکل گرفته است. بخشی از نظام درمان خصوصی سریعا به دولت برگردد تا بتوانیم از پتانسیل درمانی آن در بهبود عملکرد بخش دولتی استفاده کنیم. اگر آمار وردمتر را ببینیم درصد مرگ و میر در کره ی جنوبی کمتر از یک درصد است در نتیجه کرونا در ژاپن کمتر از نیم درصد است. ما اقتصاد دان ها معمولا در فضای بین المللی با مقایسه آمارها هست که نتیجه گیری می کنیم این آمار ها را میگذاریم کنار شاخص HDI شاخص توسعه انسانی کشور. ما در بخش سلامت در شاخص توسعه انسانی بسیار فاصله داریم از کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی ببینید در یک چنین بحرانی عملکرد ژاپن، عملکرد کره جنوبی و عملکرد سنگاپور بسیار بهتر از عملکرد کشور ما است و اتفاقا من خیلی برایم جالب است که می آیند ایران را با ایتالیا مقایسه می کنند. ایتالیایی که از پس‌رفته ترین کشور های اروپایی است که در عموم شاخص ها شاخص های اقتصادی ایتالیا پایین تر از ماست. شما را ارجاع می دهم به کتابی که ما نوشتیم مقایسه کردیم و در نتیجه اصلا قابل مقایسه نیستند اینها باهم. شما دقیقا باید با کشورهای هم وزن خودت، خودت را مقایسه کنی که چرا این اتفاق دارد می افتد؟ این آماری که ما الان داریم نزدیک به ۵ درصد مرگ و میر است این معلوم است نظام سلامت مان در شاخص آن که توسعه انسانی است، ضعیف است. ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi