وظیفه اول وزارت بهداشت و درمان در شرایط فعلی، درمان افراد مبتلی به بیماری کرونا است. اما ظاهرا این وزارتخانه بیشتر تلاش می کند با فرافکنی از این وظیفۀ خود، مشکلات را به گردن مردم بیاندازد و با این بهانه که مردم، درخانه نشینی را رعایت نمی‌کنند، همه ذهن ها را معطوف به این ماجرا کند.
اما سوال اصلی که این مسئولان باید پاسخ دهند این است:
۱- چرا علی‌رغم عدم تعطیلی کسب و کارها در شهر قم و تعطیلی کامل شهر یزد (که هر دو را از نزدیک مشاهده کردم)، فرایند شیوع بیماری در یزد با جمعیت و ساختار آب و هوایی تقریبا یکسان و امکانات پزشکی بالاتر، همانند یا بلکه بدتر از قم است؟
۲- چرا آمار درگذشتگان از کرونا در ایران به مرز ۸ درصد رسیده است؟ آمار برخی دیگر از کشورها را در این زمینه ببینید:
آلمان: ۰.۴ درصد
فرانسه: ۳ درصد
چین: ۴.۵ درصد
کره جنوبی: ۱ درصد
۳- گفته می‌شود جمعیت درگیر در کرونا سالخوردگان هستند. چرا در ایران با میانگین سنی ۳۰ سال، درصد مرگ و میر نسبت به فرانسه با میانگین سنی ۴۰ و آلمان با میانگین سنی ۴۷ سال و کره با میانگین سنی ۴۱ سال و چین با میانگین سنی ۳۷ سال بالاتر است.
چرا آلمان با تعداد مبتلایان بیش از ایران، تنها ۹۳ جانباخته از کرونا دارد اما ایران با جمعیت مبتلای کمتر، ۱۶۸۵ مورد جان باخته از کرونا دارد؟
آیا بهتر نیست وزارت بهداشت از مقام طلبکار و قهرمان پایین بیاید و تلاش کند به اساسی‌ترین سوالات که در شرح وظیفۀ اصلی این وزارتخانه است پاسخ گوید؟
آیا کاهش آمار نیازمند این نیست که وزارت بهداشت بر روی کار اصلی این وزارتخانه متمرکزشود و سایر امور را به کاردانانش که سایر متخصصان و مسئولان هستند بسپارد؟
مسئولات بهداشت در این مدت بارها از یافتن داروی کرونا خبر دادند که مراحل بالینی خود را می‌گذراند. چرا هیچ خبری از وضعیت این داروها نشد؟ رئیس دانشگاه بقیه الله و همچنین شرکت ابوریحان این خبر را اعلام کرده بودند.
چرا هیچ خبری از متخصصین داروسازی و لابراتوارهای داروسازی که احیانا در تلاش برای مقابله با بیماری هستند از سوی مسئولان مخابره نمی‌شود. آیا می‌توانیم دریابیم که لابراتوارهای تولید و تحقیق در مسئله داروسازی، امروز تعطیل هستند و مسئولان منتظرند که دارو را دیگران تهیه کنند؟
موارد فوق از ضعف جدی مدیریت درمان کشور حکایت می‌کند. مدیریتی طلبکار، خسته و بسته که دائما در حال فرافکنی و توهین به معدود مردمی است که به دلایل ضروری و شاید اندکی غیرضروری، از منازل و شهرهای خود خارج می‌شوند. مدیریتی که هر روز به دلیلی تلاش می‌کند با بازی‌های آماری، کانون شیوع و مرکز آلودگی را شهرهای مقدس کشور و اماکن مذهبی و اجتماعات معنوی کشور بیاندازد.
این افراد باید امروز پاسخ دهند که تکلیف بودجه فراوانی که در اختیار این وزارتخانه قرار داده شد و یک درصد اضافه مالیاتی که مردم از محل مالیات بر ارزش افزوده روانه این وزارتخانه کردند چه شده است که امروز یک بیماری ضعیف‌تر از آنفلونزا (به قول خود آقایان) ۸ درصد از مردم کشورم را به کام مرگ می‌کشاند.
این‌ها باید پاسخگو باشند نه طلبکار.
☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘
https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi