نجمه سادات طباطبایی، دختر علامه: برای بچهها خصوصاً دخترها ارزش بسیار قائل بود و دخترها را نعمتهای خدا و تحفههای ارزنده میدانست، مدام بچهها را به آرامش و راستی دعوت میکرد، میل داشت آوای صوت قرآن در گوش کودکان طنین انداز شود و برای همین منظور قرآن را با صدای بلند تلاوت میکرد: در فرصتهای مناسب از روایات، مطالبی آموزنده نقل میکرد و بر این باور بود که این برنامه برای بچهها مفید است؛ با کودکان بسیار مهربان و خوشرفتار بود. گاه میشد که وقت زیادی را صرف بازی و سرگرم کردن آنان میکرد، در عین حال حد کار را فراموش نمیکرد، که بچهها لوس بار آیند. از سر و صدای فراوان فرزندان و نوهها و نیز پرحرفیها و سؤالات مکرر آنان به هیچ عنوان ناراحت و خسته نمیشد؛ در خانه هم توصیه میکرد، مبادا در مقابل کودکان عکسالعمل بدی نشان دهید و به آنان چیزی بگویید، بچه باید آزاد باشد! در عین حال به ادب و تربیت نوباوگان توجه داشت و رفتار پدر و مادر را در تربیت آنان مؤثر میدانست و عقیده داشت که حرف پدر و مادر نباید در مورد بچهها یا در هر موردی که بچهها شاهدند دوگانه باشد، و میگفت این حالت دوگانگی شخصیت بچهها را ناجور بار میآورد. .
در رفتارشان با دخترها احترام و محبت افزونتری مشاهده میشد و میگفت به اینها باید محبت بیشتری شود، تا در زندگی آینده با نشاط باشند و بتوانند همسری خوب و مادری شایسته باشند، حتی نام دختران را با پسوند سادات صدا میکرد و اظهار میداشت: حرمت دختر،مخصوصاً سید، بایدحفظ شود! .
@madarezirak