🔴درس‌هایی که باید از علامه مصباح آموخت 🔶درس بیست و چهارم: تفکر تشکیلاتی و گروهی 🖊احمدحسین شریفی 🔶از جمله ویژگی‌های مهم مدیریتی آيت‌الله مصباح این بود که تلاش می‌کرد کارها را به صورت گروهی و جمعی اداره کند. يکي از مسائلي ایشان همواره بابت آن تأسف شديد مي‌خورد، اين بود که در مراکز علمي کشور ما، اعم از حوزه و دانشگاه، کارها و پژوهش‌هاي گروهي اهميت خود را نيافته‌اند و فردگرايي و گريز از فعاليت‌هاي تشکيلاتي و گروهي و سازماني اصالت یافته است. اما خود ايشان در اغلب قریب به اتفاق فعاليت‌هاي آموزشي و پژوهشي و مديريتي تلاش می‌کرد کارها را به صورت گروهی جلو ببرد. از تک‌روی و تک‌اندیشی پرهیز می‌داد و می‌فرمود تک‌روی نهایتا به خودمحوری منجر می‌شود. افزون بر آن، تک‌روی در کارهای پژوهشی موجب افزایش اختلاف‌ها و فاصله گرفتن پژوهشگران از همدیگر می‌شود. وی به جد بر این باور بود که هر چند «اين خردها چون مصابيح انور است» اما «بيست مصباح از يکي روشن‌تر است». 🔶به همين دليل حتي از دوران جواني خود دائماً در انديشه کارها و فعاليت‌هاي گروهی و تشکيلاتي بود و از تک‌روی و خودمحوری به شدت گریزان. در سن 29 سالگي پيشنهاد شکل‌گيري اولين تشکل رسمي حوزوي مشهور به «تشکل يازده‌ نفري» را به منظور جلوگيري از پراکنده‌کاري و فعاليت‌هاي سليقه‌اي و پيشبرد بهتر و دقيق‌تر اهداف نهضت امام خميني ارائه مي‌دهد. و اساسنامه آن نيز با خط و قلم خود ايشان تنظيم مي‌شود. اين تشکل بذر اولية شکل‌گيري جامعه مدرسين حوزه علميه قم بود. 🔶البته همواره توصیه می‌کرد که شرط کار جمعی، انعطاف و تفاهم و آمادگی پذیرش سخن و ایده دیگران و گذشت و ایثار است؛ و خود همین یکی از اولویت‌های کار جمعی است؛ زیرا کار جمعی و تشکیلاتی موجب می‌شود انسان اخلاقی‌تر شود و بکوشد فضایل اخلاقی را در خود تقویت کند. 🔶افزون بر این، در جایی می‌فرمود از مصادیق این سخن ارزشمند امام صادق علیه السلام که به یاران و شاگردان خود می‌فرمود: «اتَّقُوا اللَّهَ، وَ كُونُوا إِخْوَةً بَرَرَةً مُتَحَابِّينَ فِي اللَّهِ، مُتَوَاصِلِينَ مُتَرَاحِمِينَ، تَزَاوَرُوا وَ تَلَاقَوْا وَ تَذَاكَرُوا وَ أَحْيُوا أَمْرَنَا.» همین کار جمعی و گروهی و تشکیلاتی و پرهیز از تک‌روی و تک‌اندیشی در مسائل اجتماعی و فرهنگی و علمی و پژوهشی است. #علامه_مصباح @Ahmadhoseinsharifi 🌹