🔴متناسب‌سازی تشویق و تنبیه با سطح شعور متربی 🖊احمدحسین شریفی 🔶براي تشويق يک کودک به درس خواندن، نمي‌توان به او گفت با درس خواندن در آينده به درجات بالاي معنوي مي‌رسي. او هرگز سخن ما را نمي‌فهمد. بايد به او وعده‌هاي قابل درک داد. مثلاً وعدة خريد فلان اسباب‌بازي. 🔶وقتي بزرگ‌تر مي‌شود، وعدة تشويقي ما نيز بايد بزرگ‌تر شود؛ در مراحل بالاتر، بايد افقي بالاتر را جلوي او گذاشت؛ مثلاً بهره‌مندي از شغل و موقعيت اجتماعي مناسب و امثال آن. و البته در مرحلة بالاتر بايد به او فهماند که چنين آرمان‌هايي، کودکانه و دنياطلبانه است. درس خواندني ارزشمند است که به قصد تقرب الهي باشد. 🔶#غزالی در کتاب ارزشمند کیمیای سعادت می‌گوید: «لطف طبيب آن است كه مريد را به اوّل درجه به حقيقت حق نخواند، كه طاقت آن ندارد، كه اگر كودك را گويند: «به دبيرستان شو تا به درجه رياست رسى»، وى خود لذّت رياست نداند كه چه باشد، لكن بايد گفت: «به دبيرستان شو تا شبانگاه چوگان و گوى به تو دهم تا بازى كنى.» تا كودك به حرص آن به دبيرستان شود. و چون بزرگتر شود، وى را ترغيب كند. به جامه نيكو و زينت، تا دست از بازى بدارد. چون بزرگتر شود، وى را به خواجگى و رياست وعده دهد و گويد: «جامه ديبا كار زنان باشد.» و چون بزرگتر شود آنگاه گويد: «خواجگى و رياست دنيا اصلى ندارد، كه همه به مرگ تباه شود.» آنگه وى را به پادشاهى جاويد وعده دهد.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹