روزنگار_3_استرالیا علی روی یکی از صندلی های انتظار نشسته بود. موبایلم را علی رغم میل باطنی دستش دادم تا کمی بازی کند و حوصله اش سر نرود. در همان حین یک خانواده استرالیایی در مرکز سیستم صدور کارت شناسایی و گواهینامه توجهم را جلب کرد. سه دختر با پای برهنه بدون کفش و دمپایی و با لباس راحتی خانه در حال بازی و ورجه وورجه تا خود پیشخوان بودند.( که در تصویر قابل مشاهده است.) 👆 شیشه شیر دختر کوچک مدام روی زمین می افتاد و آن یکی برمی‌داشت. با دیدن پاهای سیاهشان ناخوداگاه لبخند زدم. نه کسی نگاه می‌کرد و نه حتی تذکر به والدینش! اینکه ما چقدر به بچه هایمان سخت می‌گیریم و بخاطر خوشایند دیگران بچه را در معذوریت می‌گذاریم به کنار! اما همین مطلب را اگر برای «بعضی ها» بگویی آب از لب و لوچه شان پایین می‌چکد که:«عجب انسان های روشنفکری! چقدر به فکر بچه ها هستن و بهشون فشار نمیارن، روش بسیار عالی برای تربیت بچه ها» اما کافی است همین در ایران باشد. عده ای خواهند گفت:«وای چه بی فرهنگ» «مامانش چقدر بیخیاله» «اَه چه بچه های کثیفی» «چقدر شلخته ان بعضی ها» «زنیکه کارخونه جوجه کشی راه انداخته» و... ده ها برچسب و انگ دیگر! اما اینجا چون غرب است ماله کشان باید این رفتارها را با روشنفکری و در جهت تربیت متعالی کودک توجیه کنند. زمانی که ماله کشی مد نبود. 👆 @khoodneviss