بسم الله «نیروی کاری که نمی‌گذارند متولد شود تا مولد باشد.» در خانه‌های ما چند فرزندان، هیچ کس مسیول همه چیز نیست و همه مسیول همه چیز هستندـ دقیقا به همین علت وقتی خانه نا منظم شده یا قرار است مهمان از راه برسد یا مادر به هزار و یک دلیل به کارخانه نرسیده، تعدادی نیروی کار نسبتا زبده هستند که به جای صرف چندین ساعت می‌توانند بک خانه کاملا واژگون را درعرض نیم ساعت، تبدیل به یک کاشانه زیبا و امیدبخش کنند. از این اتفاق‌ها هرروز درخانه‌های ما می‌افتد. اما اغلب پدر و مادرها موقعی که قصد برنامه‌ریزی برای فرزندآوری دارند، به آنها تنها به چشم نیروی زحمت نگاه می‌کنند. آنها نه توانایی بالقوه فرزندان در کمک به والدین، نه اثر تربیت و نگاه پدر ومادر به تربیت را و نه حتی آینده کشور و تبدیل کودکان حالا را به مولدان نیروی اقتصادی و کارمندان و کارگران آینده در نظر می‌گیرند اما حقیقت این است که فرزندان هم در زمان حال و هم در آینده نیروی کار خوب و آینده‌ساز هستند. اگردر بعضی خانواده‌ها ضعف همکاری یا موضوعی مثل تنبلی فرزندان یا کاربیش از حدمادر وجود دارد، نه به خاطر تعداد فرزندان، بلکه به سبب سبک اشتباه در تربیت و نگاه به شان و جایگاه مادر و زن در خانواده، است که با نگاه دینی و تمدنی ما نیز سازگار نیست. و در نهایت، یک کلام؛ فرزنپان صرفا نیروی مولد زحمت نیستند، آنها بسته به سبک تربیت ما می‌توانند از کودکی و به‌خصوص درجوانی، نیروی اشتغال، تولید، پیشرفت و سازندگی در کشور باشیم، با تحلیل غلط، از فرزندآوری برای آینده دریغ نکنیم.. ✍محنا @almohanaa