سفره ی اشک دو ماهه عزا جمع میشه روز شهادت رضا نوکریمون قبوله ایشاالله که با محبت و عنایت رضا اگه یکی از ما نبود بقیه یادش بکنن ، سال دیگه تو روضه ها اگه یکی از ما نبود بقیه یادش بکنن ، تو اربعین کربلا اگه یکی از ما نبود بقیه جاش بگن ، حسین ، حسین ، حسین نیابتاً اگه یکی از ما نبود بقیه یادش بکنن ، تو روضه امام حسن مادر زهرا، تو شاهدی که کم نذاشته این نوکرتون مادر زهرا، همه ی هستیم و من میارم محضرتون مادر زهرا، همه ی زندگیم و دارم از منبرتون حسین وای، حسین وای من همیشه مشتری اشکتم بذا تا دنیا ملامتم کنه همیشه میام در خونت آقا تا که عشق تو هدایتم کمه چرا خداحافظ بگم وقتی که من شبای جمعه روضه خون غمتم چرا خداحافظ بگم وقتی که تو شبای سال دخیل این پرچمتم چرا خداحافظ بگم من که همیشه آب می بینم و به تو سلام می دم چرا خداحافظ بگم من که تا یک اب می بینم به تو سلام می دم نوکر باید همیشه نوکری کنه تو شادی و عزا نوکر باید باشه پای رکاب حضرت خون خدا نوکر باید یه روزی جون بده آخر تو راه کربلا حسین وای، حسین وای آقام، آقام، آقام، حسین آقام دو ماهه پیرهن سیاه تنم بوده چه جوری در بیارم دل بکنم نیتی کردم که تا آخر عمر عزادار اون شه بی کفنم مگه میشه یادم بره آقای ما رو تشنه توی کربلا سر بریدن مگه میشه یادم بره که دست ساقی خیمه ها رو بریدن مگه میشه یادم بره سر آقای ما رو تو کربلا به نیزه ها زدن مگه میشه یادم بره که چطوری به روی بچه های مصطفی زدن غارت کردن تموم خیمه هایی که بودش پُرالتهاب غارت کردن گهواره رو به پیش چشمای خون رباب غارت کردن خیمه های همه بچه های بوتراب حسین ، حسین ، حسین ، حسین وای السلام علیک یا مظلوم ، یا اباعبدالله حسین ، حسین ، حسین ، حسین