خطبه ۲۶نهج البلاغه 👇از خطبه هاى آن حضرت است در وصف حال مردم جاهلى و دوران سکوت خود : خداوند محمّد صلّى اللّه علیه وآله را به عنوان بیم دهنده عالمیان، و امین بر قرآن برانگیخت، و شما ملّت عرب در آن وقت داراى بدترین دین، و در بدترین خانه بودید، منزلتان در میان سنگهاى سخت، و در بین مارهاى زهردار بود، آب تیره مى نوشیدید، غذاى خشن مى خوردید، خون یکدیگر را مى ریختید، قطع رحم مى کردید، بتـان در میـان شـما نصب شـده بـود، و گناهـان به شـما بسته بـود. و از این خطبه است: نظر کردم جز اهل بیتم یارى برایم نبود، از اینکه آنان را در جنگ نابرابر به دست مرگ سپارم دریغ کردم، چشم بر خاشاک در دیده بستم، زهر غم و غصه آشامیدم، و بر فروبردن خشم صبـر ورزیـدم، و بر حادثـه تلخ تر از درخت علقم پایـدارى کـردم. و از این خطبه است:درباره معاویه و عمرو عاص عمروعاص با معاویه بیعت نکرد مگر با این شرط که ثمنى به او پرداخت کند، پس پیروز مباد دست فروشنده، و رسوا باد عهد خریدار. اکنون آماده جنگ شوید، و ساز و برگ جهاد آماده کنید، شعله هاى جنگ زبانه مى کشد، و روشنایى آن سر کشیده. پایدارى را شعار خود کنید، که بهترین وسیله پیروزى است.