نکته های آیه ۲۴/مائده از تفسیر نور استاد قرائتی👌 مكّه وبيت المقدّس، هر دو سرزمين مقدّسند. امّا موسى عليه السلام كه به قوم خود فرمود: وارد آن شويد و با دشمن بجنگيد، بهانه آورده و از فرمان او تخلّف كردند، ولى مسلمانان در سال ششم هجرى كه به قصد عمره در ركاب پيامبرصلى الله عليه وآله تا نزديكى مكّه آمدند، اگر ممانعت آن حضرت نبود، به شهر حمله مى كردند. در اين سفر، «صلح حديبيه» واقع شد. آرى هر دو قوم به دروازه دو شهر مقدّس رسيدند، ولى يكى چنان گريزان از جنگ ويكى چنين سلحشور. سستى بنى اسرائيل در مبارزه با دشمن، چنان مشهور بود كه مسلمانان نيز پيش از شروع جنگ بدر (در سال دوّم هجرى) وهنگام ورود به مكّه (سال ششم) مى گفتند: ما همچون بنى اسرائيل نيستيم كه «انّا ههنا قاعدون» بگوييم، همواره در ركاب تو آماده ى جنگيم. تلاش رهبران الهى در انجام وظايفى كه بر عهده دارند، تنها در صورت همراهى مردم به ثمر مى رسد.