اهداف برخی احتمال داده‌اند که نخستین هدف پیامبر(ص) از اعزام جیش اسامه جبران شکست جنگ موته بوده است؛ زیرا در این جنگ سه تن از یاران پیامبر(ص) به نام‌های جعفر بن ابی‌طالب، عبدالله بن رواحه و زید بن حارثه(پدر اسامه) به شهادت رسیدند.  از سوی دیگر اعزام این سپاه در واپسین روزهای زندگی پیامبر(ص) می‌توانست اهداف دیگری نیز داشته باشد؛ از جمله خالی شدن مدینه از صحابه‌ای که به خلافت طمع داشتند. همچنین سنِ کم اسامه نیز می‌توانست این پیام را داشته باشد که ملاک رهبری، سن و سال نیست و شایستگی و توانایی افراد باید لحاظ شود. پس از رحلت پیامبر، عده‌ای سنِّ کم علی بن ابی‌طالب را بهانه کردند و او را مناسب خلافت ندانستند. سید بن طاووس عارف شیعی در قرن هفتم هجری براین باور است که یکی از اهداف پیامبر(ص) در انتصاب اسامه به فرماندهی این بود که به برخی از مدعیان خلافت و جانشینی پس از خویش بفهماند که آنان در حد رعیتی برای اسامه نوجوانی هستند که پدرش حارثة بن زید و از افراد مستضعف در جامعه محسوب می‌شد.