آیه ۲۰ و ۲۱ سباء 🔸وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقاً مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ و البتّه ابلیس خود را (که مى‏گفت: من اولاد آدم را گمراه مى‏کنم) بر آنان تحقّق یافته دید، پس همگى از او پیروى کردند، جز گروه اندکى از مؤمنان. 🔸وَمَا کَانَ لَهُ عَلَیْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِى وَرَبُّکَ عَلَى‏ کُلِ‏ّ شَىْ‏ءٍ حَفِیظٌ و ابلیس هیچ گونه تسلّط و غلبه ‏اى بر آنان (که از او پیروى کردند) نداشت. (کار او تنها است) تا معلوم کنیم کسى را که دارد (و در برابر وسوسه‏ هاى او مقاومت مى‏ کند) از کسى که نسبت به آخرت در است، و پروردگارت بر همه چیز نگهبان است. __________________________، راه نفوذ و موفقیّت ابلیس😈 است. «ربّنا باعد بین اسفارنا... و لقد صدق علیهم ابلیس ظنه» 👈ابلیس به موفقیّت خود در انحراف کشاندن مردم یقین ندارد. «ظنّه» 👈شیطان نمى‏تواند انسان را مجبور کند و پیروى مردم از ابلیس بر اساس اختیار و تصمیم خود آنان است. «و ما کان له علیهم من سلطان» ✅ ایمان به قیامت، سدّى است در برابر شیطان. «لنعلم من یؤمن بالآخرة» 🤔فلسفه‏ وجود شیطان و وسوسه ‏هاى او، ایجاد چند راه پیش روى انسان و قدرت انتخاب و آزمایش اوست. «الاّ لنعلم...» ❌ انسان با تردید و تزلزل، راه سلطه‏ شیطان را بر روى خود باز مى‏ کند. «ما کان له علیهم من سلطان... ممن هو منها فى شک»