سلام و عرض خسته نباشید بنده ۲۱ سالم هست و همسرم ۳۰ سال حدودا یک سال میشه که عقد کردیم ، خداروشکر رابطه خوبی داریم مسئله ای که وجود داره این هست که من به شدت فرد احساساتی هستم و دوست دارم دائما به هرطریقی که میشه محبتمو به همسرم ابراز کنم ولی ایشون تو این زمینه شبیه من نیستن ،ابراز علاقشون به صورت کلامی یا رفتاری معمولیه و من اکثر اوقات گله مند هستم از اینکه براشون معمولی شدم و فکر میکنم تا چند سال اول به خصوص سال اول زن و مرد باید خیلی برای هم جذابیت و کشش داشته باشن ولی در رابطه ما این امر معمولیه و گویی ما ۷ الی ۸ ساله ازدواج کردیم و همچنین تو این یکسال من به حضورشون وابسته شدم .... بطور مثال اصولا تا من از ایشون نخوام که همو ببینیم ،ایشون برنامه ای برای دیدار من ندارن حتی اگر ۳ تا ۴ روز یا بیشتر منو ندیده باشن یا این منم که اکثر اوقات زنگ میزنم بهشون ( ایشون کارمند هستن و از ساعت ۳ به بعد خونه هستن و وقتشونو با مطالعه و استراحت و... پر میکنن و پرمشغله نیستن). چندسری اتفاق افتاده که بنده زنگ زدنها و دائم انلاین بودن هامو قطع کردم و مثل خودشون معمولی ارتباط گرفتم و ایشون بعد یکی دو روز شروع به زنگ زدن و دیدن من کرده . احساس میکنم عادت کردن به اینکه همیشه من پیش قدم بشم که همو ببینیم و من اینو نمیپسندم و دلم میخواد مرد اکثر اوقات پیش قدم باشه. در ضمن خیلی این جمله رو شنیدم که" برای همسراتون ناشناخته و دست نیافتنی باشید" ولی من اینقدررررر خودمو به همسرم به اصطلاح میچسبونم که کاملا برخلاف این جمله عمل کردم. باتوجه به توضیحاتی که بهتون دادم و شخصیتی که خودم دارم که دوست دارم زیاد همسرمو ببینم و باهاش وقت بگزرونم ، به چه نحوی رفتار کنم که ایشون بیشتر سمت من بیان ؟ آیا رفتار من غلطه که اکثر اوقات به سمتشون میرم و ابراز احساسات میکنم ؟ چگونه این رفتارمو متعادل کنم ؟ [ممنون🌹] 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیزم 🌹ازدواجتون رو تبریک میگم و براتون آرزوی خوشبختی میکنم. و از اینکه از همین ابتدا برای حل بهتر مشکلات خود با مشاوره همراه شدید شما رو تحسین میکنم. انشالله نکاتی که گفته میشه برا حل مسئله شما راهگشا باشه. 💠 ابتدا ذکر این نکته مهم که برای ساختن یک رابطه سالم و صمیمی در زندگی باید همیشه در نظر داشته باشیم که زن و مرد دو موجود متفاوت هستند. شناخت این نکته که انسان‌ها به لحاظ شخصیتی با هم تفاوت دارند بسیار اهمیت دارد. 💠شاید به این جمله زیاد برخورد کرده اید که “اگر افراد مطابق میل ما عمل می‌کردند آنها رو دوست می‌داشتیم“. اما واقعا عشق یعنی چی؟ آیا عشق یعنی اینکه دیگران مانند ما فکر کنند و عمل کنند؟ مسلما این عشق نیست. چون عشق زمانی معنا پیدا می‌کند که قبول کنیم تفاوت هایی وجود دارد و به این تفاوت ها احترام بگذاریم آنوقت می‌بینیم که موانع از سر راه کنار خواهند رفت و حتی می‌فهمیم که این تفاوت ها برای زندگی ضروری است. 💠پس خواهر خوبم قبل از هر چیز توصیه میکنم شناخت خودتون رو از همسرتون و تفاوت های که بین شماست بالا ببرید. وقتی که شما تفاوت های زن و مرد رو بشناسید دیگه وقتی با کم حرفی آقا مواجه می شوید به دنبال افکار منفی نمی‌روید. 💠در رابطه با وابستگی که فرمودید این نکته را در نظر داشته باشید که مبادا وابستگی شما به ایشان افراط گونه شود و مدام توقع ایجاد کند و ایشان احساس محدودیت کند. در روابط زوجین توصیه می‌شود دلبستگی ایجاد شود تا وابستگیِ افراط گونه که در این صورت هر دو طرف به نوعی اذیت می‌شوند. ✨سعی کنید مطالعه کافی در زمینه شناخت و آگاهی از تفاوت های زن و مرد داشته باشید. ✨روحیه نشاط و سرزندگی خود را حفظ کنید. ✨در پیام و صحبتهای خود گله گذاری و نقد از رفتار به همسر خود انتقال ندهید. ✨ارتباط کلامی محبت آمیز و صمیمانه با همسر محترم برقرار کنید. ✨برنامه های مفید برای اوقات بیکاری خود داشته باشید تا کمتر ذهنتان درگیر خبر از همسر و افکار منفی شود. ✨در عوض با به کار بردن جذابیت های زنانگی و رفتار بر حسب مهارت کم کم زمینه دلبستگی بیشتر همسر را فراهم کنید و فرصت دلتنگی به ایشان دهید. 👌مطالعه منابع زیر برای شما بسیار مفید خواهد بود. ⬅️مجموعه صوتی هنر زن بودن از استاد پور احمد از کانال همسران خوب ⬅️کتاب چگونه به همسر خود عشق بورزیم؟ (که میتونید در قالب هدیه هم به همسر خود بدهید) ⬅️کتاب مردان مریخی زنان ونوسی... که در بیان تفاوت های زن و مرد نکات خوبی ارائه داده است. انشالله که با به کارگیری مهارت های لازم زندگی سعادتمند و خوشبخت در کنار هم داشته باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob