و اما در خصوص مسئله دوم، در دوران کودکی و به اصطلاح ۷ سال اول تربیت کودک بشدت تمایل دارد که به او توجه و محبت شود. اما در دوران نوجوانی، فرزند ما علاقه دارد که علاوه بر دریافت محبت، خودش هم به کسی محبت کند. که اگر والدین این سرمایه عاطفی و محبت را درون خانواده شکل نداده باشد، و یا پروسه دوست یابی فعال را طی نکرده باشد، می بینیم که نوجوان به سمت دوستی افراطی با یک همکلاسی، معلم و یا دوست خود روی می آورد و نتیجه آن جز آسیب چیزی نیست ، و یا وارد فضاهای با تم عاشقانه و پرهیجان با جنس مخالف خود میشود. حال سوال بنده این است که : ۱. شما پدر محترم، چگونه پی به این رابطه برده اید؟ مثلا، توسط اطلاع خود فرزندتان، از طریق دوست خودتان، از طریق چک کردن گوشی و ... ۲. فرزند شما چگونه و از چه طریق وارد این رابطه شده است؟ مثلا، بصورت مجازی و داشتن گوشی شخصی، رها شدن بجه ها و عدم نظارت در مهمانی ها و ... در واقع ارتباط بصورت حقیقی شکل گرفته و یا بصورت مجازی و اطلاع شما بصورت مستقیم رخ داده یا غیر مستقیم. در کل اگر شما از طریق چک کردن گوشی فرزندتان مطلع شده اید، بایستی مدیریت رسانه و فضای مجازی را جدی بگیرید. و قوانین آن را در خانه اعمال نمایید. دوم، اگر شما خودتان پی به این موضوع برده اید، بهتر است از روش غیر مستقیم استفاده کنید. مثلا، در جمع خانوادگی با همسرتان که نوجوان شما هم حضور دارند ، یک ماجرای تصنعی را بیان کنید که یکی از دوستان تان با شما دردودل میکرده از وضعیت فرزندش و اینگونه روابط و فرجام ناخوش این روابط که آینده فرزند و خانواده را دچار خدشه و مشکلات زیاد کرده و .... و بعد بیان کنید خدارو شکر کردم که پسران من با حیا و غیرت هستند و انشاالله پسرم درسش را خوب بخواند و منم حمایتش میکنم که هر چه زودتر بدنبال شغل و درآمد حلال برود و زمینه ازدواج سالم رو برای خودش رقم بزنه و ... یعنی ضمن اینکه مقابله رو در رو نکرده اید، فرزندتان اعتماد و تایید شما را هم دریافت کرده و همچنین می به قبح کار خودش هم برده و از همه مهمتر برای او تدوین کرده اید که با رعایت چه نکاتی بستر ازدواج سالم را میتواند برای خودش در آینده ای نه چندان دور رقم بزند(چون یکی از دلایل روی آوردن نوجوان ها به این مسائل، فاصله زیاد سن بلوغ تا ازدواج است و وقتی فرزند ما بداند که با طی مسیر درست زندگی میتواند این بستر را در آینده ای نزدیک به طور سالم و اصولی برای خود رقم بزند، قدرت بازدارندگی از خطا و انحراف برای او ایجاد میشود) . و اگر در روابط و مهمانی های حضوری هم این مسئله رقم خورده، بهتر است تا حد امکان این روابط تعدیل شود و در فضایی صمیمی با دوست خودتان صحبت کنید و از حس ها و تغییرات دوران نوجوانی اشاره کنید، از لزوم مدیریت فضای مجازی و آسیب های آن، و همینطور از جداکردن فضای خانم ها و آقایان در مهمانی ها و در نهایت اگر این مسئله تشدید و ادامه دار شد، بجای نفی کردن معشوق (مثلا، دختر خوبی نیست، تو نمی فهمی، الان حالیت نیست، باباش اینجوریه، مامانش فلانه، و ...) که هیییچ اثری نداشته بلکه میل و اشتیاق او را بیشتر نیز خواهد کرد (بنا به میل استقلال طلبی نوجوان)، لذا وارد گفتگو با نوجوان شده و از برنامه ها و اهداف آینده او برای رسیدن به یک زندگی سالم سوال کنید، و او را برای رسیدن به این اهداف به چالش بکشید و در صورتیکه باز هم موفق نشدید او را از ماجرا و قطع ارتباط منصرف سازید ، حتما بطور مستقیم با خانواده طرف مقابل یعنی دوست محترمتان وارد گفتگو و به آنها هشدار و سعی کنید بر حذر کنید و به آنها آگاهی دهید در مورد عواقب و آسیب های اینگونه روابط. و در پایان و طی تمام این مسائل ، اگر باز هم موفق نشدید، باید نظرتان را منوط به نظر مشاوره نمایید. و تعیین کنید که نزد مشاوری امین بصورت حضوری بروید و مشاور را نیز از قبل در جریان مسئله قرار دهید. انشاالله نسلی مهدوی تربیت کرده و عاقبت بخیر و پر توفیق باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob