باسلام وعرض ادب خدمت شما وهمچنین ممنونم بابت سخاوت و بزرگواری آقای پوراحمد. خانمی هستم۳۳ساله وهمسرم۳۶ سالشونه ۱۰ساله زندگی مشترک داریم بایه فرزند پسر. درمراسم خواستگاری ازشون پرسیدم اهل قلیون یا سیگار هستین گفتن نه بعد از عقد وقتی وارد خانوادشون شدم دیدم از قلیون استفاده میکنن وپدرشوهرمم سیگار میکشن. خیلی برام زجرآور بود مخصوصا وقتی جلوی بچم این کار رو میکنن. متاسفانه شوهرمم جلوی من قلیون می‌کشیدو میکشه خیلی سعی کردم این کار روکنار بزاره اما نشد ومیگه من فقط خونه مادرم میکشم وگیر نده اوایل زندگی به طور اتفاقی تو جیبش سیگار وفندک دیدم خیلی باهاش تند برخورد کردم و قسم خورد که دیگه استفاده نکنه، یه مدت سر قولش بود اما یه سالی هست که بیشتر اوقات به شدت بوی سیگار میده و میدونم که زیاد میکشه توماشینش سیگاره تو جیبش سیگاره،دیدم اما اصلا به روی خودم نیاوردم وبهش چیزی نگفتم میترسم چیزی بگم مثل قلیون کشیدنش طبیعی بشه از مضراتش بهش خیلی گفتم اما انگارنه انگار، وقتی سیگار رو میبینم به روش بیارم چون اوایل چند باربهش گفتم این سیگارها توماشین شمادیدم همش میگفت مال من نیست مال دوستمه حتی سیگارهای توجیبشم میگفت مال من نیست، راه حل و روش درست رفتار کردن و حرف زدن درباره نکشیدن سیگار چیه؟ چه کاری کنم که ترک کنه ودیگه سیگار نکشه؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما بانوی بزرگوار درک میکنم از اینکه این مسئله را در خواستگاری از همسر پرسیدید و ایشان کتمان کردند، ناراحت هستید. البته در این گونه موارد اصلا نباید به پرسش اکتفا شود، بلکه در مرحله تحقیقات باید بررسی کامل شود. اما به هر حال ۱۰ سال هست که از زندگی شما میگذرد و فرزند هم دارید. بنابراین به جای فکر به گذشته و ... باید روی زمان حال تمرکز کنید و تلاش خود را برای این زمان به کار بگیرید. در نظر داشته باشید که کنترل کردن مدام همسر و مچ گرفتن از او نه تنها هیچ مسئله ای را حل نمیکند بلکه فقط قبح مسئله را میشکند و باعث میشود که مثل قلیان، ایشان از آن به بعد سیگار را هم بدون نگرانی در محیط خانواده و جلوی شما و فرزندتون هم استفاده بکنند، مچ گرفتن و جر و بحث مداوم، اصلا موجب سوق دادن ایشان به سمت ترک نمیشود و تازه باعث بدتر شون اوضاع و لجبازی طرف مقابل هم خواهد شد. نکته دیگر این که شما سعی خود را برای ترک دادن همسر محترم انجام دهید اما انتظار نداشته باشید که این اتفاق به شکل صددرصدی بیفتد، معمولا ترک کردن سیگار و ... برای افراد خیلی سخت هست و در موارد بسیاری حتی وقتی ترک میکنند دوباره مدتی بعد به سمت آن برمیگردند، به خصوص اگر این الگو در خانواده آن ها هم وجود داشته باشد. مگر اینکه فرد حقیقتا خودش با تمام وجود بخواهد ترک کند و اراده قوی برای انجام این کار داشته باشد در غیر این صورت، ترک کردن چیزی نیست که حتی نزدیک ترین افراد خانواده بخواهند، بدون اراده جدی خود فرد، او را وادار به آن بکنند.البته رفتار صحیح شما میتواند این انگیزه را در همسر محترم به وجود آورد، به شرطی که به جای رفتار هایی مثل کنترل کردن و جر و بحث کردن و برخورد با استرس زیاد نسبت به این مسئله، خوب فکر کنید و سنجیده عمل کنید تا بتوانید ان شاالله بیشترین اثرگذاری را داشته باشید. سعی کنید به شکل غیر مستقیم انزجار خود از سیگار و خطرات سیگار کشیدن را در محیط خانواده مطرح کنید، مثلا اگر جایی( غیر از مکان هایی که مربوط به همسر هست) بوی سیگار آمد، احساس انزجار خود را از بوی آن اعلام کنید یا اگر کسی را از دور دیدید که سیگار میکشد، به آسیبی که او با این کار به سلامتی خودش میزند اشاره کنید و ... یعنی در مواجهه با اشکال مختلف مصرف سیگار، جلوی همسر و فرزند به جنبه های منفی آن اشاره کنید. همه ی سعی خود را بکنید که ولو اینکه همسر محترم سیگار را ترک نکردند، حداقل این مسئله جلوی فرزند شما اتفاق نیفتد و در محیط خانواده نباشد. در مورد قلیان اگر همچنان این رفتار در محیط خانواده انجام میشود اولا به همسر محترم بفرمایید که این که شما این کار را انجام بدهی و از من انتظار داشته باشی گیر ندهم یک بحث هست و اینکه وقتی این کار در حضور فرزند شما انجام شود، او نیز به رسیدن به سن نوجوانی با الگوبرداری از شما میخواهد همین کار و حتی بدتر از این کار را انجام دهد، خطری هست که هر دو باید به آن توجه کنیم و اگر آینده فرزندمان برای ما مهم هست، این رفتار ها حداقل نباید در خانه و در حضور فرزند انجام شود. توجه داشته باشید که در این گفت و گو احترام و عزت نفس همسر را نیز حفظ کنید و خدای نکرده رو به تحقیر همسر یا توهین به پدر ایشان و ... نیاورید که نتیجه عکس خواهید دید! به طور کلی حفظ عزت نفس مرد و ارتباط عاطفی قوی زوجین، در این مسائل بسیار بیشتر راهگشا خواهد بود ...