#ارسالی_اعضا آثار رهایی ۱. اول از همه مهم‌ترین نتیجه این رهاکردن،رهایی خودم بود. رهایی که مساوی با آرامش بود. چون خوشحالی و خوشبختی من وابسته به دیگری نبود. فقط وابسته به خودم بود. ۲. خودم رو پیدا کردم. فهمیدم زن هم مانند مرد یک انسان مستقل و کامله. درسته که زن و مرد به هم نیازمند هستند اما معناش این نیست که یکی باید آویزون دیگری باشه. من یک انسانم که می‌تونم از پس نیازهای خودم بر بیام. ۳. نتیجه دیگه این رهایی بهتر شدن رابطه من و همسرم بود. درسته که ایشون ۲۰ درصد و گاها ده درصد با من همراه هستن اما همون بیست درصد با کیفیته. قبلا زمان حضورش  مدام دعوا داشتم و گله و گریه که چرا منو تنها می‌ذاری؟ اما الان چون ازش توقع ندارم و شادی من از درون خودم می‌جوشه،موقعی که خونه‌اس یا با همیم واقعا بهمون خوش می‌گذره و فقط می‌خندم و خوشحالم. نه بخاطر بودنش بلکه بخاطر اینکه شادی حق منه و من بدون او و با او میتونم شاد باشم. ۴. همسرم مدام بهم میگه تو خیلی تغییر کردی. بهم احترام می‌ذاره. چون دیگه اون آدم ضعیف نیستم بلکه یک زن مقتدر و توانمند و شادم که با هدف زندگی می‌کنه و خودش رو ارزشمند میدونه و برای اثبات این ارزشمندی هیچ نیازی به دیگری نداره. ۵. دیگه هیچ کس نمی‌تونه منو مجبور به کاری بکنه یا در شرایطی که دوست ندارم قرار بده،چون همه می‌دونن من احتیاجی به احترام و تایید و محبت اونا ندارم.که به خاطر اینکه از اونا محبت دریافت کنم با بخاطر اینکه آدم محترمی به نظر بیام،خودم رو اذیت کنم. ۶. وقتم با برکت شده چون بجای پرداختن به اینکه الان همسرم کجاس و با کی رفته یا چرا روزی دوبار میره خونه مامانش یا چرا این قد با دوستاشه،تمام فکر و وقتم برای خودمه و به چیزایی که دوست دارم فک می‌کنم و کارای مهمتر انجام میدم. ۷. من هرگز همسرم رو چک نمی‌کنم. به هیچ عنوان به گوشیش دست نمی‌زنم. اگر کسی بهش زنگ بزنه نمی‌پرسم کی بود. چون مادرم شهرستان هستند من هر دو ماه یک هفته می‌رم شهرستان و همسرم تنها می‌مونن خونه. انگار اعتماد بیش از اندازه بین ما حاکمه.من اصلا نگران از دست دادنش نیستم. چون رهاش کردم و معتقدم اگر بخواد کاری بکنه بذار انجام بده و اینکه بخاطر ترس از من بخواد برخی کارا رو انجام بده هیچ ارزشی نداره. 💕 @hamsare_khoob