‮امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود، همان مطلبى را كه در حكمت يازدهم آمده بود به شكل ديگر بيان مى‌كند و مى‌فرمايد: «شايسته‌ترين مردم به عفو، قادرترين آنها به مجازات است»؛ (أَوْلَى النَّاسِ‌ بِالْعَفْوِ أَقْدَرُهُمْ‌ عَلَى الْعُقُوبَةِ‌) . مى‌دانيم يكى از عوامل ادامۀ نزاع‌ها و درگيرى‌ها كه گاه در ميان دو قبيله يا فرزندان يك خانواده ده‌ها سال ادامه پيدا مى‌كند، روح انتقام جويى و عدم گذشت است كه هرچه جلوتر مى‌رود مانند سيلاب شديدتر مى‌شود در حالى كه اگر در همان مراحل آغازين يكى از دو طرف بزرگوارى و گذشت كند نزاع براى هميشه پايان مى‌يابد. به علاوه، عفو و گذشت، شخص خطاكار را به تجديد نظر در كار خود و جبران خطا وا مى‌دارد كه بركات آن بر كسى پوشيده نيست. مطالعۀ تاريخ پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و امير مؤمنان و ساير امامان عليهم السلام معصوم نشان مى‌دهد كه آنها با استفاده از اين روش، دشمنان سرسخت را به زانو در آوردند و يا آنها را به دوستان فداكار بدل كردند. عفو و گذشت عجيب پيامبر در داستان فتح مكه و عفو امير مؤمنان بعد از پيروزى در جنگ جمل و عفو امام حسن مجتبى در برابر آن مرد شامى و همچنين ساير مواردى كه در تاريخ زندگى آن بزرگواران ثبت شده نمونه‌هاى روشنى از اين معناست. اما اين‌كه مى‌فرمايد: شايسته ترين مردم به عفو قادرترين آنها بر مجازات است به دليل اين است كه هر چه قدرت بر مجازات بيشتر باشد عفو و گذشت اهميت بيشترى پيدا مى‌كند و هيچ كس نمى‌تواند بگويد اين عفو بر اثر ضعف و ناتوانى از مجازات بوده است. #نهج_البلاغه #استوری lپیوستن‌به‌کانالl 👈کلیک کنید