سلام, [۲۲.۱۱.۱۸ ۱۹:۱۹] #جریان_تبلیغ_و_تبشیر_مسیحیت بدون در نظر گرفتن اختلافات فرق و مذاهب مسیحی با تشکیل اردوگاه‌ها در سطح جهان اقدام به جذب مسلمانان و پیروان دیگر ادیان می‌کنند. به گزارش مشرق، مسیحیت تبشیری چند سالی است که در ایران فعالیت‌های خود را شدت داده است و این تحرکات آن قدر برای کشورهای غربی مهم است که حتی فاکس نیوز در گزارش اخیر خود در خصوص سعید عابدینی (یکی از کشیش‌های مسیحیت تبشیری) ادعا کرده که اوباما در مکالمه تلفنی خود با حسن روحانی خواستار آزادی او شده است. این گزارش ضمن بررسی نحوه شکل‌گیری مسیحیت تبشیری در ایران به تحرکات سعید عابدینی یکی از کشیش‌هایی که با تاسیس کلیسای غیر قانونی خانگی اقدام به اغفال مسلمانان می‌کند، می‌پردازد. * شروع کار مبشرین خارجی در ایران در سال 1507 میلادی جزیرۀ هرمز به تصرف پرتغالی‌ها درآمد و به مرکز تجارت آن‌ها تبدیل شد. اهالی این جزیره ترکیبی بودند از اعراب، یهودی‌ها، ایرانی‌ها و پرتغالی‌ها. در سال 1575 یک عده از مبشرین و رهبانان گروه سنت اگوستین قدیس برای شبانی و بشارت بین کاتولیک‌ها به جزیرۀ هرمز آمدند. همین گروه به تلاش برای ترویج دین مسحیت برای مسلمانان معتقد این جزیره پرداختند در زمان سلطنت شاه عباس در سال 1601 دو پرتغالی از فرقۀ مذهبی آگوستین به ایران فرستاده شدند با این مقصود که کار اصلی آن‌ها بشارت باشد و شاید بتوانند شاه ایران را مسیحی کنند ولی این کار به‌جایی نرسید و در آن زمان علاقۀ شاه به بیگانگان هم صرفاً دارای انگیزه‌های سیاسی و اقتصادی بود تا تغییر مذهب. * ورود مبشرین آمریکایی به ایران در نخستین روزهای تشکیل دولت آمریکا کلیساها بیشتر کوشش می‌کردند که مردم آمریکا را به مسیحیت دعوت کنند و برای فرستادن مبشر به دنیای خارج تا مدتی اقدام جدی نکردند. در اوایل قرن نوزدهم بود که آنان نیز احساس نمودند باید در زمینۀ بشارت به ملل دیگر اقدام کنند. آمریکا در آن روزها بهبود وضعیت اقتصادی و مخصوصاً بیداری مذهبی وسیعی را تجربه می‌نمود. هیأت "کمیسیونرهای آمریکایی برای میسیون‌های خارجی" شخصی به‌نام "ج.ال. مریک" را به ایران فرستاد. او با دو آلمانی در 1832 به شهرهای تهران، اصفهان و شیراز مسافرت کردند. گزارش این افراد چندان امیدوارکننده نبود و مریک در گزارش خود نوشت که روزنۀ امید برای فعالیت بشارتی بسیار تنگ و باریک است. زمانی که این سه نفر وارد اصفهان شدند در شهر چنان اغتشاشی پدید آمد که دولت ایران برای محافظت از آنان 30 نفر را مأمور نمود. ولی کار فرستادن مبشرین ادامه یافت و گروه‌های میسیونری برای ایجاد بستر مناسب برای فعالیتهای تبشیری به ظاهر دست به فعالیت‌های خیریه بسیاری زدند و درمانگاه‌ها و مدارس زیادی تأسیس نمودند. دو نفر به‌نام "دوایت" و "اسمیت" به شهر ارومیه رفتند چون در آنجا طاعون 50 درصد جمعیت را از بین برده بود. اسمیت در گزارش خود چنین نوشته: مزرعه‌ای که در اینجا موجود است به‌نظر من آمادۀ درو است. اولین کلیسای پروتستان نیز در سال 1855 در ارومیه تشکیل شد و البته زیر نظر شورای کلیسای پرزبیتری بود این مبشرین که در ظاهر به بهانه دعوت آسوریهای ایران اقدام به برپایی تشکیلات تبشیری نموده بودند کمی بعد با گسترش دامنه فعالیت های خود متوجه مسلمانان و حتی یهودیان شهر نموده و حوزه جغرافیایی خود را به شهرهای همدان، اصفهان و شیراز و کرمانشاه گسترش دادند. از جمله در تهران با لیدری دکتر "جردن" و همسرش اقدام به تأسیس آموزشگاهی کردند که کالج آمریکایی نام گرفت. این همان کالج معروفی است که بعدها به دبیرستان البرز معروف شد. منطقۀ اطراف این دبیرستان هنوز نزد بسیاری از تهرانی‌های قدیمی به یاد کالج جردن "چهارراه کالج" نامیده می‌شود. فعالیت‌های این افراد شهرهای زیادی از جمله مشهد و تبریز را نیز در برمی‌گرفت. * هدف این مبشرین چیست؟ با توجه به شهادت تاریخ و تجربه گذشته روشن شده است که از قرن هجدهم به بعد وجود مبشرین و میسیونرهای مذهبی به خصوص در کشورهای آسیایی و آفریقایی آشکارا به منظور انجام مقاصد تبشیری و تبلیغی و اهداف سیاسی و اطلاعاتی بوده است و تجربه نشان می دهد در گذشته روس ها و انگلیسی ها و در حال حاضر آمریکائیان از ایجاد اختلافات مذهبی در راه پیشبرد سیاست خویش استفاده نموده و هم اکنون نیز همین سیستم را در کشورهای آسیایی و آفریقایی مورد نظر خود مورد استفاده قرار می دهند * جریان تبلیغ و تبشیر مسیحیت جریان تبلیغ و تبشیر مسیحیت بدون در نظر گرفتن اختلافات فرق و مذاهب مسیحی با تشکیل اردوگاه صلیبی در سطح جهان با تمام امکانات اقدام به جذب مسلمانان و پیروان دیگر ادیان می‌نمایند. ادامه دارد...