نقد مقاله «آیا محمد واقعا پیامبری الهی بوده است»(1)چکیده «پیامبری» به معنای داشتن رابطه خاص با خداوند، برای ابلاغ احکام الهی به مردم می‌باشد. اثبات چنین منصبی نیازمند دلیل است؛ بر این اساس متکلمان مسلمان نبوت پیامبر خود را با سه دلیل عمده اثبات می‌کنند: 1. استفاده از قراین و شواهد: عنوان قراین و شواهد نبوت، مجموعه‌ای از شاخصه‌های مختلف است که مشاهده آنها می‌تواند اثبات‌کننده نبوت باشد[1]. 2. معرفی پیامبر سابق: وقتی نبوت یک پیامبر ثابت شود، دروغ گفتن او عقلا محال است[2]؛ بنابراین اگر خبر از نبوت کسی بدهد، حتما صادق است. 3. ارایه معجزه: معجزه یعنی کاری خارق‌العاده که منسوب به قدرت خداوند است و دیگران از آوردن مثل آن عاجز باشند[3]. معجزه فعل خداوند است و از آنجا که هم‌زمان با ادعای نبوت ایجاد می‌شود، در واقع مدعی را تصدیق می‌کند؛ و هرکس که خدا او را تصدیق کند، صادق است؛ زیرا عقلاً محال است که خداوند دروغگو را تصدیق کند[4]؛ به عبارتی معجزه، مُهری غیر قابل جعل است که شخصی در اختیار نماینده خود قرار می‌دهد. [5] مطالب نوشتار حاضر پاسخ و نقد مقاله‌ای با عنوان «آیا محمد واقعا پیامبری الهی بوده؟» می‌‌باشد که در آن نگارنده تلاش کرده است هر سه راهی را که مسلمانان برای اثبات نبوت پیامبر خود بکار می‌گیرند را به چالش بکشد. ما ابتدا جایگاه بحث را تعیین؛ و در سه بخش مطالب نگارنده را مطرح و نقد می‌کنیم.