#شبهه 2️⃣ ❌مخالفت با دسته های خیابانی و ایستگاه های صلواتی💥 (( : اگر این ایستگاه صلواتی ها رو نزنن انقدر خیابون شلوغ نمیشه! :باز شروع شد؛این دسته ها رو که درمیارن، راه بندون میشه ! )) ✅ پاسخ شبهه: اولا آیا تمام ازدحام های شهرمان مربوط به دسته و عزاداری "امام حسین" است؟ چه بسیار اتّفاقاتی که در مملکت ما باعث ترافیک و راه بندان می شود : عروس کِشان ها، راه پیمایی و مانور های نظامی، خرید های فصلی ( به خصوص آخر سال )، تصادف های جادّه ای و خیابانی - که به طور معمول هر روز شاهد آن هستیم - و ... ده ها معضل دیگر اجتماعی که هیچ کس زبان به اعتراض نمی گشاید، چون این امور را لازمه زندگی اجتماعی می پندارند. در حالیکه واضح و مبرهن است : عزاداری بر هر امری ارجحیّت و اولویت دارد. تقریبا عموم ملّت، شأن و منزلت عزای حسینی و جایگاه والای آن را نزد خدای متعال می دانند. (چرا که از اعظم شعائر و شاهرگ دین است) ❇️پس ما ملّت حسینی باید اهتمام به این أمر داشته باشیم و تمام اقشار جامعه ، "همراهی" یا لا اقل "صبر و حوصله" داشته باشند. رانندگان بزرگوار همیاری و حرمت داری نمایند؛ و حدّاقل با نراندن ماشین و موتور در میان دسته های عزا ( که در نهایت منجر به بسته شدن مسیرها می گردد )، درهای خیر و رحمت را در دنیا و آخرت بروی خود باز بگذارند، این کمترین وظیفه ی یک شهروند است. ⚠️اما ... صبوری و حوصله ی افرادی که لحظه ای معطّلی پشت هیئت را تاب نمی آورند، در ترافیک های سنگین و گاهی اوقات تا یک شبانه روزه ی مسیر شمال ، حیرت آور است !! که حتّی ازشدت ترافیک وازدحام ، گاهی مجبور به برگشتن به منزل شده و سفر خود را بدون هیچ ناراحتی عقب انداخته اند . و یا شب را در وسط بیابان اتراق نموده اند تا مسیر باز شود !!! 🔻مگر در طول سال چند عاشورا داریم ؟! مگر کلّ ایام عاشورا و بیرون آمدن دسته جات عزا چند روز است ؟! ✅ثانیا چقدر شایسته و به جاست که آن ایّام را - که در کلّ سال چند روزی بیش نیست - به احترام حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ، صاحب عزای اصلی ، کار روزمرّه خود را تعطیل کنند و با شرکت در دسته و هیئت ، سعادت دنیا و آخرت را برای خود کسب کنند. ✅البته اجر اخروی این دسته از افراد را نیز ولی نعمت مان، حضرت سلطان علی بن موسی الرضا (صلوات الله علیه )تعیین نموده اند که: « هر کس روز عاشورا، کار روز مره اش را تعطیل کند ، خداوند حوائج دنیا و آخرتش را برآورده سازد. و هر کس روز عاشورا را روز سوگواری و اندوه و گریه خود قرار دهد ، خدای عزّوجل روز قیامت را روز شادی و سرور او قرار دهد و در بهشت چشمش به ما روشن شود ! و هر کس روز عاشورا را روز برکت نامد و در آن روز برای خانه اش چیزی ذخیره کند [ کار روز مره را تعطیل نکند ]، خدا آن را برایش برکت ندهد و در روز قیامت با یزید و عبیدالله بن زیاد و عمرسعد (لعنهم الله) محشور گردد و تا درک اسفل دوزخ برود ».