⚡️🗣😥 یکی از روضه‌ خوان‌ های حضرت سیّدالشهدا علیه السلام، امام زمانتان است مرحوم آیت الله تولاّیی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد سیّد اصفهان در ماه رمضان 1392 هجری می فرمود: شما را به کربلا کنار قبر امام حسین علیه السلام ببرم و در آن جا خدا را بخوانم، زیرا به اجابت نزدیکتر است. یک کلمه از روضه ‌خوانی امام زمان علیه السلام برایتان بخوانم. نه تنها شما گریه می ‌کنید، بلکه امام زمان علیه السلام شب و روز بر مصیبت سیّدالشهدا علیه السلام گریه می ‌کند تا زمانی که ظاهر شود و اخذ بثار کند و از بنی ‌امیه و بنی ‌امیه صفتان و از اولادهای بنی ‌امیه لعنهم ‌الله، خونخواهی کند. تا آن وقت، امام زمان علیه السلام گریه ‌اش ادامه دارد و روضه می ‌خواند. روضه ‌خوان‌ها! افتخار کنید! یکی از روضه‌ خوان‌ های حضرت سیّدالشهدا علیه السلام، امام زمانتان است. می‌گوید: «یا جدّاه! وَ أَسْرَعَ‏ فَرَسُک‏ شَارِداً إِلَى خِیامِک قَاصِداً مُحَمْحِماً بَاکیاً» معنا کنم. همه بلند بنالید! چشم ‌هایتان را به کربلا بیندازید. روز عاشورا را یادآور شوید. می‌گوید: یا جدّاه! اسب بی ‌صاحبت، به حَرَمت قاصد شد. پیک مرگ تو شد. این حیوان هی گریه می ‌کرد. هی همهمه می ‌کرد. با سرعت رو به خیمه ‌ها می‌ رفت. خبر مرگ امام حسین علیه السلام را می ‌بُرد. زن ‌ها صدای اسب را شنیدند. دقایقی بود صدای ابی عبدالله علیه السلام به گوش زن ‌ها نمی‌ رسید. قبل از آن امام حسین علیه السلام هر چند دقیقه یک بار، با صدای بلند فریاد می‌ زد: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ الّا بِاللهِ». وقتی این صدا به خیمه‌ ها می ‌رسید، زن‌ ها می ‌فهمیدند هنوز آقا دارند. ای وای! یک مدّتی گذشت و صدای امام حسین علیه السلام به خیمه‌ ها نرسید. زن‌ ها مضطرب و پریشان هستند. یک وقت صدای ذوالجناح را شنیدند! همه به هوای لقای امام حسین علیه السلام بیرون آمدند. همین که نگاه کردند، دیدند یال ذوالجناح غرق خون! زینش واژگون! شصت و چهار زن و بچه، همه فریاد زدند: «وا محمّداه!» «فَلَمَّا رَأَيْنَ النِّسَاءُ جَوَادَكَ مَخْزِياً وَ نَظَرْنَ سَرْجَكَ عَلَيْهِ مَلْوِيّاً بَرَزْنَ خرجن مِنَ الْخُدُورِ نَاشِرَاتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ لَاطِمَاتٍ لِلْوُجُوهِ سَافِراتٍ وَ بِالْعَوِيلِ دَاعِيَاتٍ.» از کنار خیمه‌ های امام حسین علیه السلام، خدا را بخوانید. یعنی خودتان را کربلا، پشت سر زن و بچه امام حسین علیه السلام ببینید. آنها ناله می ‌کشیدند: «وَبِالْعَویلِ داعِیاتٍ». شما هم اشک بریزید و ناله کنید. با صدای بلند و ناله و ضجّه، بحقّ المولانا الحسین المظلوم علیه السلام و عترته المظلومین یا الله! خدایا! الساعه فرج امام زمان علیه السلام را نزدیک بفرما. (سخنرانی مسجد سیّد اصفهان، ماه رمضان 1392 قمری، مجلس بیست و هشتم) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»