قابل توجه افرادی که می گویند اسلام فقط به مردها اهمیت داده. باب 3 ثواب النساء فی خدمة الأزواج و تربیة الأولاد و الحمل و الولادة «1»- لی، [الأمالی] للصدوق ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ مِسْكِینٍ عَنْ أَبِی خَالِدٍ الْكَعْبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی اللّٰه علیه و آله قَالَ: أَیُّمَا امْرَأَةٍ رَفَعَتْ مِنْ بَیْتِ زَوْجِهَا شَیْئاً مِنْ مَوْضِعٍ إِلَی مَوْضِعٍ تُرِیدُ بِهِ صَلَاحاً نَظَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهَا وَ مَنْ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ لَمْ یُعَذِّبْهُ فَقَالَتْ أُمُّ سَلَمَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا ذَهَبَ الرِّجَالُ بِكُلِّ خَیْرٍ فَأَیُّ شَیْ ءٍ لِلنِّسَاءِ وَ الْمَسَاكِینِ فَقَالَ صلی اللّٰه علیه و آله بَلَی إِذَا حَمَلَتِ الْمَرْأَةُ كَانَتْ بِمَنْزِلَةِ الصَّائِمِ الْقَائِمِ الْمُجَاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَإِذَا وَضَعَتْ كَانَ لَهَا مِنَ الْأَجْرِ مَا لَا تَدْرِی مَا هُوَ لِعِظَمِهِ فَإِذَا أَرْضَعَتْ كَانَ لَهَا بِكُلِّ مَصَّةٍ كَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ فَإِذَا فَرَغَتْ مِنْ رَضَاعِهِ ضَرَبَ مَلَكٌ عَلَی جَنْبِهَا وَ قَالَ اسْتَأْنِفِی الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَكِ (1). 🔸امام صادق علیه السلام :پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «هر زنی که در خانه شوهر خود ، به قصد مرتّب کردن آن ، چیزی را جا به جا کند ، خداوند عز و جل به او نظر [ لطف ]می کند و خدا به هر کس نظر [ لطف ] کند ، عذابش نمی کند» . اُمّ سلمه گفت : همه خوبی ها [ و ثواب ها ] را مردها از آنِ خود کرده اند . پس چه چیزی برای زنان بیچاره می مانَد؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «آری . هر گاه زن ، باردار شود ، به منزله روزه دارِ شب زنده داری است که با جان و مال خود ، در راه خدا جهاد می کند . پس چون وضع حمل کند ، برایش چنان مزدی هست که عظمتش در تصوّر تو نمی گنجد . و هر گاه کودکش را شیر می دهد ، در برابر هر مکیدنی ، ثوابی معادل آزاد کردن یک بنده از فرزندان اسماعیل برایش وجود دارد . و چون از شیر دادنْ فراغت یابد ، فرشته ای بر پهلوی او می زند و می گوید : زندگی را از نو آغاز کن ، که آمرزیده شدی» . الأمالی للصدوق : ص 496 ح 678 عن أبی خالد الکعبی ، الأمالی للطوسی : ص 618 ح 1273 عن أبی المفضّل نحوه ولیس فیه ذیله من «فإذا فرغت من رضاعه . . .» ، بحار الأنوار : ج 104 ص 106 ح 1