هربلایی کز تو آید رحمتی ست مولانا پرسید : پس زخم‌هایمان چه میشود؟ شمس گفت: نور از میان آنها عبور می‌کند. نیچه زمانی نوشت « آنچه تو را نکشد، قوی‌ترت می‌کند» نه اینکه هر ضربه روحی و هر زخمی که به ما وارد میشه اصولا ما رو قویتر و اگاه تر میکنه و باعث رشدمون میشه. مسلما اینطوری نیست! اما زخم‌ها، مخصوصا زخم‌هایی که نتیجه انتخاب‌های خود ما هستن، بستری ایجاد میکنن که ما بعد دیگه ای از خودمون رو کشف کنیم. چیزی رو ببینیم که شاید اگه اون زخم، اون شکست، اون فقدان یا اون شوک‌ نبود، هرگز متوجهش نمی‌شدیم. با این اوصاف بهم بگو چقدر شانس دیدن ابعاد دیگه خودتو داشتی؟ و این رو مدیون چه زخم‌هایی هستی؟