✳ خام بدم، پخته شدم، سوختم 🔻 حدیث معروفی است که سه پله و سه مرحله دارد. انسان همین‌که به مرحله‌ی اول آن می‌رسد می‌شود و می‌کند، معلوماتش در نظرش جلوه می‌کند، خود را از همه چیز و همه کس برتر و بالاتر می‌بیند (این مرحله، مرحله‌ی و است). تا به مرحله‌ی دوم می‌رسد. 🔸 در این مرحله بر معلوماتش افزوده می‌شود و عظمت خلقت و آفرینش در برابرش نمودار می‌شود، خود را و معلومات خود را در برابر دستگاه عظیم آفرینش کوچک می‌بیند و حالت در او پیدا می‌شود (این مرحله، مرحله‌ی و است. از علم‌بینی به جهان‌بینی می‌رسد) به‌جای آن‌که به معلومات خود نظر افکند، به جهان نظر می‌کند و با آن معلومات جهان را اندازه می‌گیرد. تا آن‌که قدم به مرحله‌ی سوم می‌گذارد. 🔹 در این مرحله می‌فهمد که ؛ «عَلِمَ اَنَّه لا یَعلَمُ شَیئاً». (این مرحله، مرحله‌ی و است) در این مرحله همین‌قدر می‌فهمد که مقیاس‌های فکری و متر و شاقول‌های فکری که در کیسه‌ی فکر خود تهیه کرده، کوچک‌تر و نارساتر از این است که بتواند جهان عظیم را با آن‌ها متر کند و اندازه بگیرد. می‌داند و می‌فهمد که مقیاس‌های علم و فکر او برای یک محیط محدود زندگی شخصی خودش فقط صحیح است به کار برده شود، نه بیشتر. 👤 📚 | گفتار بیستم ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f