پنجم ربیع الاول، یادآور وفات بزرگ بانویی است که شمیم عفت و فضیلت فاطمه (س) را با خود داشت. او کسی نیست جز حضرت سکینه علیه السلام، میوه دل حسین بن علی (ع) و رباب که مادری فداکار و تسلیم حق بود. بانوی با کرامتی که در طول حیاتش بسیاری از حوادث و رنج‌ های خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام را به چشم دید و واقعه عظیم عاشورا را نظاره گر بود و سینه اش مخزن ‌الحزان دردهای کربلا... روح بلند و طبع لطیفش در شاعری سبب ساز آن شد تا به عنوان یکی از بازماندگان خاندان امامت، پیام رسان اهداف و احکام والای اسلام به شمار آید و در این راه بکوشد. حضرت سکینه (س) که با پسر عموی گرامیشان حضرت عبدالله بن حسن (ع) ازدواج کردند؛ در روز پنجم ربیع الاول سال 117 هجری قمری پس از گذشت سالها از رویداد عاشورا در سن بین 67 تا 70 سالگی در شهر مدینه وفات نمودند. سالروز وفاتشان تسلیت باد. #صلی_الله_علیک_یا_سکینه_بنت_الحسین @harimemah1