۲۵ ذی القعده، مصادف است با روز دحوالارض که خداوند در این روز به بشر عنایت ویژه‌ای داشت. روزی که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان حیات بخشید و بخش‌هایی از کره زمین که سراسر از آب بود، از این روز شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی‌های امروزی درآمد. مطابق روایات، اولین نقطه‌ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت‌الله الحرام بود. در قرآن کریم و احادیث اسلامی به روز دحوالارض اشاره شده و عبادت در این روز از ارزش بسیار زیادی برخوردار است. از امیرالمومنین علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در ۲۵ ذی القعده بود.کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت ۱۰۰ سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است، خواهد داشت.» به نظر برخی از مفسران، آیه ۳۰ سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا»، به همین واقعه اشاره دارد، در تفسیر این آیه نیز آمده است: «خداوند زمین را به‌گونه‌ای گسترد که برای زندگی انسان و پرورش گیاهان و جانداران آماده باشد؛ گودال‌ها و سراشیبی‌های تند و خطرناک را به وسیله فرسایش کوه‌ها و تبدیل سنگ‌ها به خاک پر کرد و آن‌ها را مسطح و قابل زندگی ساخت؛ درحالی‌که چین‌خوردگی‌های نخستین آن، به‌گونه‌ای بودند که اجازه زندگی به انسان را نمی‌دادند.» گذشته از واقعه دحوالارض، رویداد‌های دیگری از جمله میلاد حضرت ابراهیم (ع)، میلاد حضرت عیسی مسیح (ع)، خروج رسول اکرم (ص) از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه به قصد حجة الوداع در این روز رخ داده که اهمیت آن را دو چندان می‌کند. 🆔 @mohkamat