🔸خدا دین را فرستاد که اختلافات برچیده شوند. اما عمده جنگ‌های بزرگ دنیا بر سر همین اعتقاد به خدا بوده است! چون ناب و حقیقی فهم نشد و پیروان خدا بر سر اعتقاد به خدا اختلاف پیدا کردند. شکل‌گیری شرط ظهور و نجات بشر از این نوع «ستیز به نام خدا اما علیه خدا» است. 🔹اعتقاد به خدا برای انسان یهودی عنصر تولیدکننده است. اما در قبال قدرتی که از این ایمان زاده می‌شود خود را مسوول و «پاسخگو به خدا» نمی‌دانند. بنابراین فقط از این قدرت برای برتری‌جویی نسبت به خلق‌الله بهره می‌گیرند؛ <به نام خدا علیه خلق‌الله> پدیده مخوف یهود این‌گونه شکل گرفت. 🔹اعتقاد به خدا برای انسان مسیحی جهت تولید است؛ آرامشی از جنس تخدیر و توجیه. اگر گناه می‌کردی کافی بود اعتراف کنی و جریمه‌اش را به کلیسا بپردازی تا توسط خدا بخشیده شوی و وجدانت آرام شود. این شد که در اروپا علیه دین شورش کردند و امثال مارکس دین را اُفیون توده‌ها خواند. 🔸اعتقاد به خدا برای انسان مسلمان بیش از هرچیز، مسوولیت و تکلیف به بارمی‌آورد؛ مسولیت . ما در قبال ایمان به خدا فقط باید عبد باشیم، همین. نه اینکه چون به نام خدا برچسب زده شده‌ایم منشأ قدرت و برتری‌جویی ما شود، یا عامل روانی ایجاد آرامش در وجود ما. ایمان به خدا تکلیف‌آور است 🔰 برای ما شیعیان بیش از هر چیز یادآور تکلیفی باید باشد که بر دوش ماست: ▫️امام خامنه‌ای «عقیده به توحید، یعنی ساختن جامعه توحیدی» ۹۶/۶/۶ ✅ اگر ما اعتقاد به توحید داریم پس مامور به ساختن هستیم و این انتظار حقیقی یک شیعه است. همه جای جهان باید پرچم توحید را بلند کنند. فرج و گشایش در کار بشر، منوط به تحقق ارمان توحید است. ✍️ حسام الدین حائری‌زاده @MarefatTowhidi_ir 👈 پیش به سوی ایران ۱۴۴۴ 🇮🇷 @iran1444_ir