🏴 داغ عزیزان، همیشه جگرسوزه اما گویی حکایتیه؛ که رفتنِ بعضی‌ها به جای غم، آرامشه. 🔹 آرامشی از جنسِ اینکه خوش بحالش، عاقبت بخیر شد آرامشی از جنس طمانینه‌ی او در وقت ملاقات رب العالمین، آرامشی از جنس اینکه کاش می‌ماند و جوانه‌هایی را که به دست خودش کاشته بود، داشت و برداشت می‌کرد. 🔹 آرامشی از جنس ثباتِ قدمش؛ محدثه، هر کارِ روی زمین مانده را برمی‌داشت. هنوز اشتیاق و عزمش در گردآوری آثار و اثرات آن ۷۰۰ شهیدِ خاصِ سال ۹۷، خاطرم هست. همان شهدایی که در یاری به مطالبه‌ی بحقِ استادمان گویی خودشان دست به کار شدند... 🔹 آرامشی از جنس اخلاق‌ِخوش و تواضع و حیاء و تقوایش؛ محدثه، حیات با کرامت و زندگی کریمانه داشت؛ نه فقط دشواری‌های زندگی، ناامید و ناتوان‌اش نکرد؛ که حتی عجیب، حال شیطان را گرفته بود... بدجور گیرش انداخته بود در موضوع پژوهشی‌اش: دیرین‌گونه‌ها و تحریف دیرین‌گونه‌ها به دست پُرحیله‌ی شیطان.. 🔹 آرامشی از جنس عاقبت‌بخیری‌اش. وقتی صبر و طمانینه‌اش را در وقتِ یاد دادن حکمت و استراتژی به بچه‌ها بیاد می‌آورم. یکی دو بار در کلاس درسش دیده بودمش.. محدثه فرزندی نداشت. اما صبر کن. سال‌ها بعد، وقتی که آن صدها کودکِ شیرینِ او، نهالی بالنده شده و به ثمر نشسته‌اند، بچه‌هایش دیدنی‌اند.. 🔹 محدثه رفت؛ دست پر و عاقبت بخیر رفت به همان جایی که روزها و ماه‌هاست در شوق و اشتیاق وصلش می‌سوزم.. 🌹 سلام ما رو به حضرت بانو سلام‌الله‌علیها، و به حضرت معصومه(س) برسان محدثه جان... و صد شرم و خجلت، از این بودن و ماندن من، اگر که لحظه‌لحظه‌ی عمرم برای خدا نباشد... لطفا. فاتحه‌ای قرائت بفرمایین ✍ مریم ایران‌پور اندیشه جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students