در پارس که تا بودست از ولوله آسوده‌ست بیمست که برخیزد از حسن تو غوغایی من دست نخواهم برد الا به سر زلفت گر دسترسی باشد یک روز به یغمایی گویند تمنایی از دوست بکن سعدی جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی🥺 ( سعدی) ۱۰۱ 🌸🌸🌸🌸🌸