🔺قلم به لرزه افتاد! ▫️مرحوم شیخ آقا بزرگ طهرانی درباره‌ی استادش #محدث_نوری می نویسد: 🔹«قلم در دستم به لرزه افتاد، هنگامی که این نام را نوشتم و هیئت همیشگی اش برایم ممثّل شد. بعد از این که از فراق ما پنجاه و پنج سال می گذرد. .... شیخ نوری یکی از [اسوه ها] و نمونه های سلف صالح بود که وجودش در این عصر نادر است. 🔸 او آیه ای از آیات عجیب و شگرف خداوند بود و زندگانی اش صفحه ای درخشان از اعمال صالح بود. ... خود را وقف خدمت به علم کرده بود و به غیر از بحث، جستجو، تتّبع، جمع آوری اخبار پراکنده و احادیث نادر و نظم بخشیدن به کتب پراکنده به چیز دیگری اهتمام نمی ورزید... 🌀توفیق الهی با او همراه بود و مشیّت الهی او را یاری کرد تا آنجا که اگر کسی در کتابهایش نظر کند تعیین می کند که خداوند او را مشمول لطف خاص خود کرده بود و او را برای گنج هایی باارزش ذخیره کرده بود که بزرگان سلف به آن دست نیافتند. بلکه انسان خیال می کند که خداوند او را خلق کرد برای حفظ آنچه که از میراث آل محمد (ص) باقی مانده بود. (ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ)»