زمینِ اقتصاد کج است یک زمین مستطیل شکل مثل زمین فوتبال را در نظر بگیرید. اگر تعداد زیادی توپ فوتبال را از ارتفاع بالا، روی مرکز این زمین بریزیم، تقریبا به طور یکسان در نقاط مختلف زمین توزیع می شوند. ولی اگر این زمین، کج و شیب دار باشد (مثلا سمت راست زمین، ارتفاع بالاتر و سمت چپ زمین، ارتفاع پایین تری داشته باشد) پس از ریختن توپ ها روی مرکز زمین، همه توپ ها به طرف سمت چپ زمین حرکت می کنند و هیچ توپی سمت راست زمین قرار نمیگیرد. اگر در این زمین مسابقه طناب کشی بین دو تیم برگزار شود، مسلما تیمی که در سمت چپ است برنده می شود. نیروی جاذبه که در شرایط عادی (زمینِ صاف) به خوبی و عادلانه عمل میکند، در زمینِ کج به نفع تیم سمت چپ عمل میکند. نظام سرمایه داری، زمینِ اقتصاد را کج کرده است. تشکیل بنگاه های بزرگ باعث شده است تعداد بسیار زیادی کارگر، اجیر تعداد اندکی سرمایه دار شوند. در کشور ما ۱۴ میلیون کارگر برای ۲۰۰ هزار نفر کارفرما و سرمایه دار کار میکنند. به جای اینکه سود حاصل از فعالیت های اقتصادی به کار تعلق گیرد، تقریبا تمام این سود به سرمایه تعلق میگیرد و به کارگر فقط یک مزد ناچیز داده می شود. قوانین اقتصادی اسلام مثل اجاره نفس (کارگری)، مضاربه و ... در زمینِ صاف (اقتصاد مکتب اسلام) به درستی عمل میکند و نتیجه آنها عادلانه است ولی در زمینِ کج (اقتصاد سرمایه داری)، اجاره و مضاربه و دیگر قوانین اقتصادی اسلام، به عدالت منجر نمی شود و به نفع سرمایه دار عمل میکند (مانند قانون جاذبه در زمینِ کج و شیب دار). بنابراین اول باید زمینِ اقتصاد را صاف کرد (باید نظام اقتصادی را تغییر داد). آن ۱۴ میلیون کارگر به جای اینکه برای ۲۰۰ هزار نفر کارفرما کار کنند و اجیر آنها باشند، باید خودشان سهام دار بنگاه ها باشند. در این صورت سود بنگاه ها بین کارگران تقسیم می شود نه بین تعداد اندکی کارفرما و سرمایه دار. آنگاه در این زمینِ صاف، اجاره و مضاربه و سایر احکام اقتصادی اسلام هم به خوبی و عادلانه عمل می کنند. سید مهدی متین (برگرفته از بیانات حجت الاسلام قنبریان و بر اساس نظرات حضرت امام و شهید بهشتی) ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar