دوست داشتنی‌ها ، غالبا لحظه‌ای است.. ! مگر یک دوست داشتنی‌ای که رنگِ تعهد و تعبدِ آگاهانه می‌دهد .. ! آن جایی که روح از دوست داشتنی‌های لحظه‌ایِ ساده عبور می‌کند و عمیق‌ترین لذت و حس حضوری را می‌سازد .. و آن‌جا این عمیق بودن نیز می‌تواند لحظه‌ای شود اگر بر ماندنِ آن تلاش نشود .. ! برای لذت‌های لحظه‌ای اگر تلاش کنید ، بیشتر اهل لحظه‌های موقت و غیر عمیق می‌شوید و دچار تنوع طلبی و غمِ آلوده می‌شوید .. ! و رضایت و آرامش عمیق را گم می‌کنید و اما اگر برای عمیق‌ترین ها ، تلاش کنید ، از عشق و حس‌های دوست‌داشتنیِ آن ، صاحب اعتبار می‌شوید ، چون اهل همت‌های بزرگ برای بقای حضور آن شده‌اید .. @havaliiekhoda