در تعریف باید گفت : 🔹غضب، هیجان و حرکت خاصّی است از روح انسان به منظور غلبه و شکست دادن و خرد کردن 🔹. این صفت که برای همه ما شناخته است و از قوّه غضبیّه سرچشمه می گیرد ، دارای مراتب : ♦️افراط ، تفریط ، و اعتدال است.♦️ مرتبه افراط آن عبارت است از ؛ 🔹غلبه این صفت و حاکم گشتن آن بر انسان ، بنحوی که از حدود عقل و شرع بگذرد ، و از موازین شرعی و عقلی تجاوز کند ، و به هنگام برخورد با مسایل و مواجهه با بعضی برخوردها ، این صفت یا این حالت همانند یک حالت خارج از اختیار ، به وی هجوم آورد و در باطن وی شعله ور شود و تمام وجود او را بگیرد ، و او را تحت سیطره قرار دهد. 🔥 این آتش شعله ور در باطن ، بلحاظ بعضی جهات و به مقتضای بعضی علل و احیاناً بر اثر مراقبت و جلوگیری خود انسان ، یا در همان باطن می ماند و در عمل به ظهور نمی رسد ، و یا علاوه بر غلبه سخت بر باطن ، در عمل نیز ظاهر می گردد و حرکاتی را به دنبال خود می آورد. و چه بسا در عمل به هنگام هیجان غضب به جنایات بزرگ و گفتار و اعمال هلاکت باری گرفتار شود و سخنی به زبان بیاورد ، یا کاری انجام دهد که موجب شقاوت ابدی گردد ، و یا خلاص شدن از تبعات آن به آسانی به دست نیاید ، و مهلکه های بسیار وسیع و طولانی در بر داشته باشد. 🔹 یعنی این صفت آنچنان بر او غالب گردد که عقل و فکر و همه قوای روحی و جسمی او را تحت سیطره قرار دهد و او را از تحت حاکمیت شرع و عقل خارج سازد و کاملا مغلوب خود کند و بر او مسلط شود ؛ گویی نه عقل دارد ، و نه حدودی به نام حدود الهی در میان هست ، و گویی دیوانگی دفعی به او عارض گشته است. حقیقت هم همین است که غضب نابجا نوعی دیوانگی است. 📚 منبع ؛ کتاب مقالات جلد دوم ، صفحه ۲۳۵ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal