◾️شما اگر به فکر #سلوک افتاده باشید ، در اوایل امر همین حالت را در خود می بینید. یعنی به وضوح می یابید که خوشایند شما به #غفلت گذرانیدن لحظات و ساعات است ، و دوست می دارید به حال خود باشید. و هر وقت قصد ذکر و عبادتی می کنید ، می بینید برای شما سخت می آید که روی به جانب خدای متعال بیاورید و به #ذکر و عبادت بپردازید ، و سستی ، کسالت ، و بطالت را می خواهید ، نه مجاهدت و جدّیّت را. 💎 می بینید بسیار خوب است انسان قصد حضرت حقّ کند و طالب او باشد ، و بسیار خوب است انسان از همه چیز #دل بردارد و روی به جانب او بیاورد و شب و روز در طلب حضرت مقصود باشد ، و کاملاً آرزو می کنید که شما هم اینچنین باشید ، و تصمیم هم می گیرید که چنین باشید ، ولیکن همینکه مرحله عمل می رسد ، می بینید هیچ اشتیاقی ندارید قیام به عبادت کنید ، و سخت می آید اینکه به مجاهدت بپردازید و قدم در میدان #طلب بگذارید. ◾️گویی راحت خود را در این می یابید که قصد حضرت حقّ ، و #اراده جناب او نکنید ، و مانند همیشه به بطالت بگذرانید ، و لحظات و ساعات عمر خویش را با مألوفات و مأنوسات معمولی و همیشگی پُر کنید و سپری سازید. 🔹 این حالت همان رذیله سستی ، #کسالت ، و بطالت ، و به تعبیری ، رذیله (( غفلت )) است که من و تو گرفتار آن هستیم. ◾️و این حالت ، یا این رذیله ، از جمله هواهای نفسانی ، و از جمله حُجُب ظلمانی است. #عبوديت 📓 منبع : کتاب مقالات جلد دوم ، صفحه ۲۹۹ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " @havayee_vesal