✨حضرت سیدالشهداء حسین بن علی " صلوات الله علیه " با آن منزلت عبودی که داشت و خدا می داند و بس، به تناسب وبه اقتضای مرتبت خویش که برای ما و امثال ما هرگز معلوم و مفهوم نمی باشد ، در قسمتی از مناجات روز اش در حالی که سخت گریه می نمود ، می گوید ؛ (( الهی من کانت محاسنه.....)) یعنی ؛ (( ای خدا، کسی که خوبیهایش بدیهاست ، پس چگونه بدیهای وی بد نخواهد بود، وکسی که حقیقتهای وی دعویهای باطل است، پس چگونه دعویهای بی حقیقت وی ، دعوی باطل نخواهد بود)). البته بطوری که اشاره کردیم، فهم مقاصد عالیهٔ آنحضرت در این قسمت از گفتار ، مانند همه قسمتهای دقیق دیگر که در مقام دعا و مناجات دارد ، با توجه بر مقام و منزلت آنحضرت، و با توجه بر مقام محمود ولایت مطلقه ، برای عقول نارسای ما قابل درک و هضم نیست. همینقدر می دانیم هر مقامی برای خود وظایفی دارد، و گفتار آنحضرت به تناسب منزلت عبودی خود اوست.... 🔷 با توضیحی که گذشت ، متوجه این حقیقت شدیم که ارباب و آنان که بیدار نگشته اند ، به حقیقت گناه و به بزرگی آن ، و خطر فوق تصور آن ، آگاهی ندارند ، و این ، و بیداری است که چنین آگاهی و شناختی را به دنبال خود می آورد و انسان را وادار به تطهیر خود از گناهان گذشته و حال و آینده ، و اجتناب سخت از و جُرم می کند . ✨یقظه در مراتب مختلف ، حقیقت گناه و جرم در درجات مختلف و در منازل متنوع را برای سالک می شناساند و خطر آن را در هر مرحله ای معلوم نموده و به دوری از آن وادار می کند. 📚 منبع ؛ کتاب مقالات جلد دوم ، صفحه ۴۹ ، حضرت استاد آیت اللّه محمد شجاعی" رضوان اللّه علیه " @havayee_vesal