✍️ یادداشت رسیده ❗️به بهانه ایام روابط عمومی! 🔻حامد عبداللهی نوشت: 🔹روابط عمومی در حوزه‌های علمیه، پیشینه‌ای ندارد و چنین جایگاه و ساختاری با منش و دأب و سنّت حوزوی، مأنوس نبوده است. روابط عمومی، یکی از ادارات و نهادهای اقتضایی است که در تشکیلات نوین حوزه، می‌بایست شکل می‌گرفت که گرفته است! 🔹تشکیلات بدون روابط عمومی، گنگ و نابینا است و حوزه قدیم، این گونه نبوده است چون سازمانی چنین عریض و طویل نداشته است. نمی‌شود مجموعه‌ای از کارمندان را در بخش‌های گوناگون به کار گماشت و مشغول کرد اما تشکیلات را از حس و درک اندرونی و بیرونی محروم ساخت! 🔹در حوزه، مدیرانِ متخصص، تربیت نمی‌شوند و آنچه از موفقیّت، شاهدیم از تجربه شخصی افراد است. 🔹نهاد روابط عمومی نمی‌تواند یکی از جزائر دور دست سازمان باشد که در اعیاد و وفیات، بوی تبریک و تسلیت بدهد! چنین انتظارات غیر حرفه‌ای از روابط عمومی، آن را به ابتذال و سبکی می‌کشد و بیشتر مجیزگوی رئیس و معاون و همکار خواهد بود تا آن که کارکرد اصلی خود را داشته باشد. 🔹مأموریت اصلی روابط عمومی‌ها بازخوردگیری از مخاطبان و انتقال شفاف، صریح و محترمانه آن به مسئولان و مدیران ارشد سازمان و دفاع منطقی و توجیه مقبول عملکرد تشکیلات، نزد مخاطبان به ویژه منتقدان است. 🔹روابط عمومی یک نهاد حوزوی باید تشریفات را با لحاظ همه اصول دینی و مذهبی و رعایت همه جوانب اخلاقی برگزار کند و تبلیغات و انتشارات گوناگون دیداری و شنیداری و نوشتاری را به زیباترین و رساترین روش‌ها بدون اسراف و تبذیر، تولید و توزیع کند. 🔹روابط عمومی‌های نهادهای عالی حوزوی نیز باید ارتباط تنگاتنگ و هم‌افزایی با یکدیگر داشته باشند و باید ثمره این همکاری در برنامه‌های کلان حوزوی، دیده شود. پذیرفته نیست که در اجتماعات بزرگ و مناسبت‌های ملی و مذهبی و سیاسی، هر نهادی آهنگ خود بنوازد و ناهماهنگی عمومی را به نمایش بگذارد که شایسته حوزه نیست. http://hawzahnews.com/detail/News/492670