💠 یک نوحه یک نکته | نسل به نسل، هم‌عهد با امام یکی از موضوعاتی که مورد توجه هیأت‌ها بوده و شایسته است بیش از پیش به آن توجه شود، موضوع همراهی یا تجدید عهد با امام است. موضوعی که نشان می‌دهد یک هیأت می‌تواند محل تربیت یاران امام حاضر باشد، نه صرفا جایی برای اقامۀ عزا بر امام شهید. بسیاری از اوقات، این موضوع در قالب «سرود پایانی» که آخرین قالب سینه‌زنی در جلسه است، مطرح می‌شود تا مخاطب عهدی که با امام خود بسته است را بهتر به ذهن بسپارد و از مجلس هم که خارج می‌شود به یاد عهد خود باشد. هویت‌بخشی به نوجوانان در هیأت و چقدر زیباست که این پرچمِ عهد با امام، نسل به نسل در هیأت بگردد و به دست نوجوانان برسد. نوجوانانی که هم می‌توانند در هیأت پرچم‌داری کنند و هم می‌توانند ان‌شاء‌الله پرچم‌داران سپاه امامشان باشند. در نوحه‌ای که پیش رو داریم، به زیبایی به این مطلب اشاره شده است: علمی که امروز می‌بینی تو دستمونه‌ رسیده به ما از عاشقای بی‌نشونه جونمونو‌ می‌ذاریم تا بازم تو اوج بمونه حالا وقتشه که، شما نوجوونا‌ علمو‌ بگیرید‌، تا ظهور آقا‌ یکی دیگر از اتفاقات جالب توجه در اثر حاضر، این است که می‌بینیم خود نوجوانان هم در کنار مداح، در اجرای نوحه نقش ایفا می‌کنند و آمادگی خود را برای یاری امام با جان و دل بیان می‌کنند: حالا نوبت ماست، فداکاری کنیم حالا نوبت ماست، دینو یاری کنیم الهی زیر سایۀ نور تو باشیم آقا همه شاهد روز ظهور تو باشیم آقا سربازای پر از شوق و شور تو باشیم آقا اتفاقی که در سایر آثاری که حتی برای نوجوانان هم تولید شده،‌ کمتر شاهد آن هستیم و کمتر خود نوجوانان در هیأت‌ها میدان‌دار بوده‌اند.