بسم الله الرحمن الرحیم حضرت زهرا سلام الله علیها، امام حسن علیه السلام را در دوران کودکى بالا و پایین مى انداخت و با او بازى مى کرد و به زبان شعر مى فرمود: «اِشْبَهْ اَباکَ یا حَسَنُ وَ اخْلَعْ عَنِ الْحَقِّ الرَّسَنَ وَاعْبُدْ اِلهاً ذامِنَنِ وَلا تُوالِ ذَاالْإِحَنِ» «حسن جانم مانند پدرت باش و حق را از بند اسارت به در آور و خدایى را بپرست که پر فضل و احسان است و از دشمنان کینه توز پیروى مکن» *مناقب ابن شهر آشوب،ج۳،ص۳۸۹ ❤️🧡💛💚💙💜💖 در همین روایت کوتاه چند نکته برجسته در ارتباط این مادر آسمانی و کودک بهشتی به چشم میخورد: 1⃣حضرت مادر علیها السلام با آن همه مقام قدسی برای کودک خود شعر میخوانند( غذای شنیداری) ... 2⃣کودک را بالا انداخته یعنی با او ارتباط جسمی و لمسی ( غذای لمسی یکی از غذاهای دهگانه) برقرار می‌کنند... 3⃣در محتوای شعر تکریم و بزرگداشت پدر در چشم کودک است: شبیه پدرت باش! ( ولایت پذیری در خانه )... 4⃣در محتوای شعر اصول انسانی مثل پرستش خداوند، مبازره با ظلم، عدم پیروی از دشمنان مودد تاکید حضرت مادر سلام الله علیها قرار می‌گیرد..