الحسین (علیه السلام)- مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْرِیلَ مِنَ الْیَهُودِ لِرَفْعِهِ مِنْ بُخْتَ‌نَصَّرَ أَنْ یَقْتُلَهُ دَانِیَالُ مِنْ غَیْرِ ذَنْبٍ کَانَ جَنَاهُ بُخْتَ‌نَصَّرُ حَتَّی بَلَغَ کِتَابُ اللَّهِ فِی الْیَهُودِ أَجَلَهُ وَ حَلَّ بِهِمْ مَا جَرَی فِی سَابِقِ عِلْمِهِ وَ مَنْ کَانَ أَیْضاً عَدُوّاً لِجَبْرَئِیلَ مِنْ سَائِرِ الْکَافِرِینَ وَ مِنْ أَعْدَاءِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِیٍّ النَّاصِبِینَ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی بَعَثَ جَبْرَئِیلَ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) مُؤَیِّداً وَ لَهُ عَلَی أَعْدَائِهِ نَاصِراً وَ مَنْ کَانَ عَدُوّاً لِجَبْرَئِیلَ لِمُظَاهَرَتِهِ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِیّاً (علیه السلام) وَ مُعَاوَنَتِهِ لَهُمَا وَ إِنْفَاذِهِ لِقَضَاءِ رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی إِهْلَاکِ أَعْدَائِهِ عَلَی یَدِ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ. امام حسین (علیه السلام) عدّه‌ای از یهودیان که دشمن جبرئیل (علیه السلام) هستند [به قول خودشان] به این علّت است که مانع آن شد که دانیال (علیه السلام) بخت‌النّصر را [در زمانی که بخت‌النّصر کودک بود] بکشد و کشتن او را بدون انجام هیچ گناهی [و لو اینکه در آینده گناهانی خواهد کرد] جایز ندانست، زیرا هنوز بخت‌النّصر جنایتی انجام نداده بود. این حمایت جبرئیل (علیه السلام) از بخت‌النّصر باعث آن شد که او زنده بماند [بزرگ شود و] تا وعده‌ی مکتوب الهی در مورد یهود محقق شود و آنچه در مورد آنان در علم الهی مقدّر شده بود در حق آنان اجرا شود [که همان حمله‌ی بخت‌النّصر و قتل عام یهودیان باشد]. همچنین عدّه‌ای از کافران دیگر [غیر از این عدّه از یهودیان] نیز، جزء دشمنان جبرئیل (علیه السلام) و محمّد و علی (علیهما السلام) هستند که با آنان دشمنی می‌کنند و دلیلشان آن است که [می‌گویند] خداوند جبرئیل (علیه السلام) را برای تأییدکردن علی (علیه السلام) و کمک کردن به او در مقابل دشمنانش، فرستاده است. [و در این آیه منظور از] دشمنان جبرئیل (علیه السلام)، آن‌هایی هستند که با جبرئیل (علیه السلام) به این دلیل دشمنند که از محمّد و علی (علیهما السلام) پشتیبانی می‌کند. و آن‌ها را کمک کرده و خواسته‌ی خدا را که نابود کردن دشمنان ایشان است را به دست هر یک از بندگانش که بخواهد، اجرا می‌کند.(۱) الحسین (علیه السلام)- یَعْنِی جَبْرَئِیلَ (علیه السلام) نَزَّلَهُ یَعْنِی نَزَّلَ هَذَا الْقُرْآنَ عَلی قَلْبِکَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) ... وَ هُوَ کَقَوْلِهِ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ* عَلی قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنْذِرِینَ* بِلِسانٍ عَرَبِیٍّ مُبِینٍ. مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ نَزَّلَ هَذَا الْقُرْآنَ جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) عَلَی قَلْبِکَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله). امام حسین (علیه السلام) فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلی قَلْبِکَ یعنی ای محمّد (ص) جبرئیل (علیه السلام) است که این قرآن را بر قلب تو نازل کرده است ... و این آیه مشابه آن آیه که می‌فرماید: آن را روح الامین نازل کرده است* بر دل تو، تا از بیم‌دهندگان باشی. به زبان عربی روشن. (شعرا/۱۹۵۱۹۳) است. یعنی ای محمّد(ص) این قرآن را جبرئیل (علیه السلام) بر قلب تو نازل کرده است.(۲) 📚 ۱. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۵۶۶ بحارالأنوار، ج۹، ص۲۸۴/ الإمام العسکری، ص۴۴۸/ البرهان ۲. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۵۶۶ بحارالأنوار، ج۹، ص۲۸۴/ الإمام العسکری، ص۴۴۸/ البرهان ☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆ "کانال مدح مولا امیرالمؤمنین علیه السلام" ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══