#نهج_البلاغه 🔔🔔 زنگ تأمل و اندیشه: 🔸شخص طمع‏ كار غالباً دنبال چيزى مى‏ رود كه در دسترس او قرار نخواهد گرفت؛ ولى طمع، او را به هوس مى ‏اندازد كه به آن برسد و به اشتباه، آن را دست ‏يافتنى مى‏پندارد؛ اما همچون كسى كه به سراغ آب مى ‏رود و لى با سراب روبرو مى‏ شود، ناكام بازمى ‏گردد... 🔸دليل آن هم روشن است؛ عشق و علاقه شديد به چيزى كه از دسترس بيرون است به انسان اجازه نمى‏ دهد موانعى را كه بر سر راه است ببيند و يا آثار زيان‏ بار آن چيز را مشاهده كند... 🔸اشتباه نشود، هرگز امام عليه السلام در اين گفتار نورانى خود نمى‏ خواهد نقش تلاش و كوشش و سعى را در رسيدن به اهداف بزرگ ناديده بگيرد، زيرا آن، يك اصل اساسى از نظر قرآن و روايات بوده و عقل نيز حاكم به آن است. مقصود امام عليه السلام اين است كه از طمعِ طمع‏ ورزان بكاهد و آن ‏ها را از آلوده شدن به انواع گناهان براى رسيدن به مقاصدشان بازدارد.پيام امام امير المومنين عليه السلام، ج‏14، ص: 313