🔸پاداش پایداری و ممارست بر کارهای خوب ❖ مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید ‌احمد زنجانی در کتاب ارزشمند "#أربعینیات"، می‌نویسد: حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: «هیچ مؤمنی نیست که برای خود، سنّت حسنه و یا چیزی از خیر، رسم کرده باشد و بعد بین او و بین آن مانعی شده، او را از آن بازداشته باشد، مگر این‌که خداوند می‌نویسد برای او، آن‌چه را که او بر خود رسماً اجرا می‌نمود در روزهای دنیا.» مثلاً رسمش این بوده که هر شب، نماز شب می‌خوانده و یا هر روز یک جزء قرآن تلاوت می‌نموده و یا در اوقات نماز، اذان اعلامی می‌گفته و یا در مسجد به جماعت حاضر می‌شده و یا هر روز در اوّل روز و شب صدقه می‌داده و یا در مشاهد و غیر مشاهد، به زیارت نزدیک و دور مشرّف می‌شده و یا در عصر هر پنجشنبه به زیارت اهل قبور و یا شب هر جمعه به دعای کمیل و یا در روز آن به غسل جمعه و یا در آخر روزش به دعای سمات مواظبت داشته و یا این‌که در هر ماه، سه روز روزه می‌گرفته و یا ایّام رجب و شعبان را روزه‌دار بوده و یا در هر شب از ماه مبارک، دعای افتتاح و یا ابوحمزه ثمالی را می‌خوانده و یا در هر شب، پیش از خواب، آیة الکرسی و یا سوره تکاثر و کافرون می‌خوانده و یا در هر هفته، صله رحم و یا اطعام فقرا می‌نموده و یا در هر ماه، به عمره مفرده و یا به زیارت یکی از ائمّه علیهم‌السلام مشرّف می‌شده و یا در هر سال، حجّ بیت‌الله و یا قربانی عید اضحی می‌نموده. خلاصه در هر روز یا شب یا هفته یا ماه یا سال، رسم خاصّی از عبادت و احسان داشته باشد الّا این‌که مانعی پیش آمد کرده، به مرسوم همیشگی‌اش نرسیده باشد، خداوند برای او همان عمل خیر را که رسم و عادتش بر آن جاری بوده، می‌نویسد هرچند این‌که آن مانع در تمامی ایّام دنیا، او را از آن باز داشته باشد. این هم یکی از الطاف غیر متناهی الهی است که از تخمِ نكاشته، خرمن تحویلش می‌دهد. [عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ علیه‌السلام قَالَ: «مَا مِنْ مُؤْمِنٍ سَنَّ عَلَى نَفْسِهِ‏ سُنَّةً حَسَنَةً أَوْ شَيْئاً مِنَ الْخَيْرِ، ثُمَّ حَالَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ ذَلِكَ حَائِلٌ إِلَّا كَتَبَ اللهُ لَهُ مَا أَجْرَى عَلَى نَفْسِهِ أَيَّامَ الدُّنْيَا.» 📚 المحاسن، ج‏1، ص28، ح 10] 📚اربعینیات، اربعین دوم،ص137، حدیث21 @hazratzahrah