🔹«یا إِلَهِی لَوْ بَکیتُ إِلَیک حَتَّی تَسْقُطَ أَشْفَارُ عَینَی، وَ انْتَحَبْتُ حَتَّی ینْقَطِعَ صَوْتِی، وَ أَکلْتُ تُرَابَ الْأَرْضِ طُولَ عُمُرِی، وَ ذَکرْتُک فِی خِلَالِ ذَلِک حَتَّی یکلَّ لِسَانِی، مَا اسْتَوْجَبْتُ بِذَلِک مَحْوَ سَیئَةٍ وَاحِدَةٍ مِنْ سَیئَاتِی.» 🔸ای خدای من، اگر به درگاهت آن‌قدر زاری کنم که پلک چشمانم بر هم افتد، و چندان به گریه و ناله صدا بلند کنم که صدایم قطع گردد و در همه عمرم خاک زمین خورم و در اثنای این احوال چندان ذکر تو گویم که زبانم از کار بماند، با این همه مستحق محو یکی از گناهانم نخواهم بود 📗 «دعای شانزدهم صحیفه سجادیه » ▫️ با نوای: سید مصطفی موسوی