شهادت دکتر مصطفی چمران 1360/03/31 در سحرگاه 31/3/1360ایرج رستمی فرمانده منطقه دهلاویه به شهادت رسید و شهید دکترچمران به شدت از این حادثه ناراحت بود یکی از فرماندهانش را احضار کرد و او را به جبهه برد تا در دهلاویه به جای رستمی معرفی کند . همة رزمندگان را در کانالی پشت دهلاویه جمع کرد، شهادت فرمانده شان، ایرج رستمی را به آنها تبریک و تسلیت گفت وافزود: خدا رستمی را دوست داشت و برد و اگر ما را هم دوست داشته باشد، می برد. (خداوند ثابت کرد که او را دوست می دارد و چه زود او را به سوی خود فراخواند). سخنش تمام شد، با همة رزمندگان خداحافظی و دیده بوسی کرد، به همة سنگرها سرکشی نمود و در خط مقدم، در نزدیک ترین نقطه به دشمن، پشت خاکریزی ایستاد و به رزمندگان تأکید کرد که از این نقطه که او هست، دیگر کسی جلوتر نرود، چون دشمن به خوبی با چشم غیرمسلح دیده می شد و مطمئناً دشمن هم آنها را دیده بود. آتش خمپاره که از اولین ساعات بامداد شروع شده بود و علاوه بر رستمی قربانی های دیگری نیز گرفته بود، باریدن گرفت و دکتر چمران دستور داد رزمندگان به سرعت از کنارش متفرق شوند واز هم فاصله بگیرند.یارانش از او فاصله گرفتند و خمپاره ها در اطراف او به زمین خورد و با اصابت یکی از خمپاره ها ی دشمن ترکش به پشت سر دکتر چمران اصابت کرد و ترکش های دیگر صورت و سینة دو یارش را که در کنارش ایستاده بودند، شکافت و فریاد و شیون رزمندگان و دوستان و برادران باوفایش به آسمان برخاست. خون از سرش جاری بود او را به سرعت به آمبولانس رساندند ودر بیمارستان سوسنگرد که بعداً به نام شهید دکترچمران نامیده شد، کمک های اولیه انجام شد و آمبولانس به طرف اهواز شتافت، ولی افسوس که فقط جسم بی جانش به اهواز رسید و روح او سبکبال و با کفنی خونین که لباس رزم او بود، به دیار ملکوتیان و به نزد خدای خویش پرواز کرد و ندای پروردگار را لبیک گفت (ارجعی الی ربک راضیه مرضیه) از شهادت سردار پرافتخار اسلام، این فرزند هجرت و جهاد و شهادت و اسوه حرکت و مقاومت. امت مسلمان ایران و شیعیان محروم لبنان غرق در حسرت و ماتم گردیدند #شهادتت_مبارک 🌷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 @hedayatefatemiy