زندگی پرشتاب امروزی، مملو از عوامل استرس‌زاست. این استرس‌ها می‌توانند به مرور زمان، سلامت جسمی و روانی ما را تحت تاثیر قرار دهند. هورمون کورتیزول، هورمون اصلی استرس، در پاسخ به چالش‌ها و خطرات ترشح می‌شود. اگر سطح کورتیزول برای مدت طولانی بالا باقی بماند، می‌تواند منجر به مشکلات مختلفی مانند اضطراب، افسردگی، فشار خون بالا و ضعف سیستم ایمنی شود. مطالعات زیادی در حوزه علوم شناختی اثرات مثبت مراقبه را برشمرده‌اند. مطالعات متعددی در این حوزه به بررسی تاثیر مراقبه بر مغز و ذهن انسان پرداخته‌اند. این تحقیقات نشان داده‌اند که مراقبه می‌تواند فواید قابل توجهی در زمینه‌های مختلف از جمله کاهش استرس و افزایش خلاقیت داشته باشد. کاهش استرس: کاهش فعالیت آمیگدالا: آمیگدالا بخشی از مغز است که مسئول پردازش احساسات، به ویژه ترس و اضطراب است. مطالعات نشان داده‌اند که مراقبه می‌تواند به کاهش فعالیت آمیگدالا و در نتیجه کاهش احساس استرس و اضطراب کمک کند.    افزایش فعالیت قشر پیشانی: قشر پیشانی بخش از مغز است که مسئول کنترل افکار، احساسات و رفتار است. مطالعات نشان داده‌اند که مراقبه می‌تواند به افزایش فعالیت قشر پیشانی و در نتیجه بهبود توانایی تنظیم احساسات و مقابله با استرس کمک کند.    کاهش سطح کورتیزول: کورتیزول هورمون استرس است که در پاسخ به چالش‌ها و خطرات ترشح می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که مراقبه می‌تواند به کاهش سطح کورتیزول در خون و در نتیجه کاهش اثرات منفی استرس بر بدن کمک کند.    افزایش خلاقیت: افزایش اتصالات مغزی: مطالعات نشان داده‌اند که مراقبه می‌تواند به افزایش اتصالات بین بخش‌های مختلف مغز، به ویژه قشر پیشانی و شبکه پیش فرض مغز کمک کند. این افزایش اتصالات می‌تواند به بهبود تفکر خلاقانه و حل مسئله کمک کند.    افزایش جریان خون در مغز: مطالعات نشان داده‌اند که مراقبه می‌تواند به افزایش جریان خون در مغز، به ویژه در قشر پیشانی و شبکه پیش فرض مغز کمک کند. این افزایش جریان خون می‌تواند به بهبود عملکرد شناختی و خلاقیت کمک کند.    کاهش نویز ذهنی: نویز ذهنی به سیل افکار مزاحم و ناخواسته‌ای گفته می‌شود که می‌تواند تمرکز و خلاقیت را مختل کند. مطالعات نشان داده‌اند که مراقبه می‌تواند به کاهش نویز ذهنی و در نتیجه افزایش توانایی تمرکز و تفکر خلاقانه کمک کند.