❇ تفســــــیر سپس چنین دستور داد: قطعات بزرگ آهن براى من بیاورید (آتُونِی زُبَرَ الْحَدِیدِ). زُبَر جمع زبرة (بر وزن غرفه) به معنى قطعات بزرگ و ضخیم آهن است. هنگامى که قطعات آهن آماده شد، دستور چیدن آن‌ها را به روى یکدیگر صادر کرد تا کاملاً میان دو کوه را پوشاند (حَتّى إِذا ساوى بَیْنَ الصَّدَفَیْنِ). صَدَف در اینجا به معنى کناره کوه است و از این تعبیر روشن مى شود که میان دو کناره کوه، شکافى بوده که یأجوج و مأجوج از آن وارد مى شدند، ذو القرنین تصمیم داشت آن را پر کند. سومین دستور ذو القرنین این بود: به آن‌ها گفت: مواد آتش‌زا (هیزم و مانند آن) بیاورید و آن را در دو طرف این سدّ قرار دهید، و با وسائلى که در اختیار دارید در آن آتش بدمید تا قطعات آهن را، سرخ و گداخته کرد (قالَ انْفُخُوا حَتّى إِذا جَعَلَهُ ناراً). در حقیقت، او مى خواست، از این طریق، قطعات آهن را به یکدیگر پیوند دهد و سدّ یکپارچه اى بسازد، با این طرح عجیب، همان کارى را که امروز به وسیله جوشکارى انجام مى دهند انجام داد، یعنى به قدرى حرارت به آهن ها داده شد که کمى نرم شدند و به هم جوش خوردند!. 🌺🌺🌺 سرانجام آخرین دستور را چنین صادر کرد: گفت: مس ذوب شده براى من بیاورید تا به روى این سدّ بریزم (قالَ آتُونِی أُفْرِغْ عَلَیْهِ قِطْراً). و به این ترتیب، مجموعه آن سدّ آهنین را با لایه اى از مس پوشانید و آن را از نفوذ هوا و پوسیدن حفظ کرد!. بعضى از مفسران نیز گفته اند: در دانش امروز، به اثبات رسیده، اگر مقدارى مس به آهن اضافه کنند، مقاومت آن را بسیار زیادتر مى کند، ذو القرنین چون از این حقیقت آگاه بود، اقدام به چنین کارى کرد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۶ سوره مبارکه کهف) https://eitaa.com/hefzasar_khr