*‼سیاسیبازی با مطالبات زنان؛ تاکتیک مدیران اصلاحاتی بیکارنامه*
مدعیان اصلاحات برای فرار از پاسخگویی موضوعاتی مانند صدور مجوز ورود زنان به ورزشگاه را بهعنوان مطالبه اصلی جامعه جا زده و علاوه بر کارنامه سازی، به دنبال دوقطبی سازی و بهرهبرداریهای انتخاباتی هستند.
پس از صدور «مجوز ورود زنان به ورزشگاه آزادی» برای تماشای بازی تیم ملی ایران مقابل کامبوج که یک ماه و نیم پیش از سوی معاون وزیر ورزش اعلام شد، بهرهبرداریهای سیاسی از این موضوع، در دستور کار مدعیان اصلاحات قرار گرفت.
هرچند پیشازاین، اجازه ورود بانوان به ورزشگاهها در چند مورد صادر شده بود اما این اولین بار بود که یک مقام ارشد وزارت ورزش، از فراهم شدن امکان حضور بانوان در بازیهای ملی در ورزشگاه آزادی (حدود ۴۶۰۰ بلیت) خبر میداد. فارغ از انتقاداتی که کارشناسان و تحلیلگران فرهنگی و اجتماعی به مسئله حضور زنان در ورزشگاهها دارند و باید در جای دیگری آن را مورد بررسی و واکاوی قرار داد، آنچه قابلتأمل است بهرهبرداریهای سیاسی مدعیان اصلاحات و همراهی جریان ضدانقلاب و اپوزیسیون با آنان در این مسئله و بهطورکلی در موضوعات و مسائل مربوط به حوزه «زنان» است.
نگاه ابزاری به زنان
همین چند روز پیش بود که سهیلا جلودارزاده، فعال سیاسی اصلاحطلب درباره سهم زنان از صندلیهای مدیریتی گفته بود: «سهم زنان در فعالیتهای اقتصادی باید به ۳۰ درصد برسد». بیآنکه پاسخ بدهد چرا ۳۰ درصد؟ چرا ۴۰ و ۵۰ و یا ۲۰ درصد نه؟ یا مثلاً هفته پیش یکی از فعالان اصلاحطلب در نشستی که برخی روزنامههای زنجیرهای هم آن را پوشش دادند، بدون ذکر منبع و بیهیچ استنادی گفته بود هرسال ازدواج ۵۰ هزار دختر کودک زیر ۱۴ سال در ایران ثبت میشود!
دلیل ارائه آمارهای غیرواقعی و ادبیات سطحی فعالان سیاسی اصلاحطلب و رسانههایشان در حوزه زنان چیست؟ نگاه ابزاری داشتن یعنی برخورد سطحی، شکلی و رسانهای با موضوع؛ یعنی همان رویکردی که باعث میشود بهجای تأکید بر گزارههای مهم و استاندارد مدیریتی مانند توانمندی، تخصص و تجربه، بگوییم فلان درصد از مدیران باید زنان باشند! نگاه ابزاری اصلاحطلبان به حوزه زنان مصادیق بسیاری داشته است. شایانذکر است که اصلاحطلبان از ۶ ماه گذشته تاکنون، پروژههایی که از سالهای گذشته برجایمانده بود و پروژههای جدیدتری را که در ذیل میآید را دوباره در دستور کار خود قرار دادند.
۱) لایحه منع خشونت علیه زنان،
۲) اعتراض به پیامک حجاب،
۳) تجمع حجاب در دانشگاه تهران،
۴) ورود زنان به ورزشگاه،
۵) موتورسواری زنان،
۶) کاهش سن ازدواج
۷) غائله دختر آبی و...
آنها روزی به بهانه حمایت از زنان، لایحه منع خشونت علیه زنان نوشته و علیه دین و آموزههای اسلامی موضعگیری میکنند و روزی بدون توجه به مفاد قانونی تصریحشده در قوانین مجازات اسلامی و آیین دادرسی مدنی و ... پیامک حجاب را بهانه کرده و علیه حجاب حرف میزنند! روزی در تجمع دانشگاه تهران، شعارهای ضد حجاب سر میدهند و روزی موتورسواری زنان را دستمایه اهداف سیاسی خود قرار میدهند و تا هفتهها از آن میگویند و مینویسند یا آنکه روزی ازدواج دختر ۱۱ ساله با پسری ۲۹ ساله را بهانه کرده و «از تأخر فقه» سخن میگویند.
زهرا شجاعی، رئیس امور مشارکت زنان ریاستجمهوری در دولت اصلاحات چند ماه پیش در مصاحبه با آرمان به انتقاد از عملکرد اصلاحطلبان در حوزه زنان پرداخته و گفته بود «اصلاحطلبان موقع انتخابات از زنان استفاده میکنند و بعد کاری برایشان نمیکنند.»
وی تأکید کرده بود: «رد لایحه افزایش تعداد زنان مجلس بهخوبی نشان داد اصلاحطلبان هنگامیکه به رأی زنان نیاز دارند دست کمک بهسوی زنان دراز میکنند اما هنگامیکه باید درباره وضعیت زنان اقدامات مؤثری انجام بدهند و از سرمایه زنان در مدیریت جامعه استفاده کنند بیمعرفتی کرده و از این کار خودداری میکنند.»
کارنامه عملکرد اصلاحطلبان در حوزه زنان
و این در حالی است که کارنامه عملکرد اصلاحطلبان در حوزه زنان پر از نقاط سیاهی است که تاریخ آنها را فراموش نخواهد کرد.
اردیبهشتماه امسال بود که در ماجرای قتل میترا استاد توسط محمدعلی نجفی (شهردار سابق تهران و وزیر اسبق و سیاستمدار قدیمی اردوگاه اصلاحات)، اصلاحطلبان و کسانیکه داعیهدار «نه به خشونت علیه زنان» بودند صحنه دیگری از سقوط اخلاقی خود را به نمایش گذاشتند.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
کانال تخصصی حجاب و عفاف
https://eitaa.com/hejabmahdavy