✍ علی حجازیان شهر 15 دقیقه‌ای تکرار ایده «واحدهای همسایگی» است که توسط برنامه‌ریز آمریکایی کلارنس پری در دهه 1920 توسعه یافت. نظریه شهرسازی جدید، مفهومی است که برنامه‌ریزی و طراحی شهری را برای ایجاد «شهرهای قابل پیاده‌روی» ترویج کرده است و متعاقباً در دهه 1980 در ایالات متحده محبوبیت یافت. نسخه‌های مشابهی از «شهرهای سلولی» یا محله‌های 30 و 20 دقیقه‌ای نیز در دهه گذشته در سراسر جهان پدیدار شده‌اند. با توجه به تغییرات آب و هوایی به عنوان یک نگرانی عمده جهانی، C40 در دستور کار شهرداران C40 برای یک بازیابی سبز و عادلانه این مدل را برای شهرهای سراسر جهان توصیه کرده است، با این استدلال که رویکرد «شهر مبتنی بر پیاده‌روی» به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند و از پایداری محیط‌زیست حمایت می‌کند. مهمتر از همه، «شهر 15 دقیقه ای» در سال 2019 مورد توجه شهرداری پاریس قرار گرفت و یک ابتکار شاخص در برنامه فعلی این شهر است ✍پس توافقنامه پاریس در توسعه شهری مورد توجه قرار گرفته به بهانه کنترل آلودگی هوا که خودشان ایجاد کردند می خواهند نوعی از توسعه شهری را به جامعه تحمیل کنند تا بتوانند فعالیت های روزمره شهروندان را کنترل کنند. #سند۲۰۳۰ #شهرهای_۱۵_دقیقه‌ای 🔗https://eitaa.com/hejazialihejazi