این روزها گاهی که قرآن میخونم تصور می‌کنم جای اون افرادی هستم که به برکت طوفان الاقصی، تازه با این کتاب آسمانی آشنا شدن و برای اولین باره که دارن این کلمات رو میشنون و آیاتش رو میخونن! یه حالیه مثل وقتی که چند ساعتی با یک فرد مثلاً نابینا همنشین میشی، و بعدش تمام وجودت شکر و قدردانی هست بابت نعمتِ «دیدن»... حتی برخی چیزها رو انگار اولین باره میبینی… یا ساده ترین مناظر رو با دقت نگاه میکنی… با این نگاه وقتی قرآن رو بخونی، دیگه ساده‌ترین عبارتش مثل «یا ایها الذین آمنوا» هم کلی با قلب و روحت بازی میکنه… @hejrat_kon پی‌نوشت: ۱. البته یه جاهایی هم هست که با خودت میگی وای طفلکا تو بار اول چی از این میفهمن؟ 😅 اصلاً میدونن تفسیر يعنی چی؟ ۲. با خودم میگم اینها اگر با مولای ما حسین علیه السلام آشنا بشن دیگه چی میشه… اگر مادر ما فاطمه رو بشناسن چقد واله و شیفته میشن… اون مادری که تو آخرین لحظات عمر، تو بستر بیماری هم به فکر شیعیانش بود و دعاش این: «الهي اسئلک [...] بِبُكاءِ وَلَدَي في مُفارَقَتِي اَنْ تَغْفِرَ لِعُصَاةِ شيعَتِي وَ شيعَةِ ذُرِّيتِی» 😭😭😭