⃣2⃣ 💢- آیت دیدن عالَم، دلیل نگاه وارستۀ عارف است: در مثال آینه گفتیم که آینه از خود هیچ ندارد. اگر اندازۀ سر سوزنی چیزی داشته باشد، با رفتن ما، باید چیزی در آینه باقی بماند. عارف این مطلب را می‌فهمد که به چیزی دل نمی‌بندد. او تمام عالم را فقط تصویری از جلوۀ حق می‌بیند. ولی غیر عارف نمی‌فهمد، دریافت نکرده و باور نمی‌‌کند و به هر چیزی دل می‌‌بندد. اما روزی که بساط این عالم جمع می‌شود، آیینه‌ها می‌شکند و همۀ تصاویر از بین می‌روند. آیت یعنی خدانما و هنگامی خدانما بودن مفروض است که خودنمایی نباشد. وقتی خدانما بودن فرض دارد که از خودش، خودی نداشته باشد چون هرچه داشته باشد را نشان می‌دهد. لازمۀ خودنما نبودن، نبود خودی، نبود ذات و نبود استقلال است. اگر نباشد خودش را نشان نداده، درنتیجه صاحب آیت را نشان می‌دهد. این معنای آیت بود. به این معنا، تمام عالم، آیت خداوند است. ادامه👇👇👇 🆔@hekmatemotahar1